________________
૧૯૦ ]
[ આગમસાર
માં રજમાત્ર-મનથી પણ માયા કપટ ન કરવા કારણકે માનમાયાદિ કષાયેા સાધક માટે ભારે અનથ કારી છે. આ કથાનકમાં તીર્થંકર નામગેાત્રના ૨૦ સ્થાનકનુ` સ્વરૂપ કહ્યું છે. અ`નક શ્રાવકની કથા છે.
અર્જુનક શ્રાવકઃ- મલ્લીનાથ ભગવાનના સમયમાં આ શ્રાવક થઇ ગયા. તે દૃઢ ધમી હતા. એકદા તે નાવમાં બેસી નદી પાર કરી રહ્યો હતા, ત્યારે મઝધારમાં આવતા તેની ધર્મ શ્રદ્ધાની કસેાટી કરવા એક દેવે અંતરીક્ષમાં રહી તેને ધમકી આપી કે તારા ધને છેડી ટ્રુ નહિતર તારી નાવને ડુબાડી દઈશ. આ સાંભળી અર્જુન્તકે જરા પણ ભયભીત થયા વગર કહ્યું કે હે દેવ ! ધર્મીને હું કેવી રીતે છેાડી શકુ? તે તા મારા સ્વભાવ છે. મારા પ્રાણ છે. છેડવા ધારૂ' તે પણ છુટી શકે તેમ નથી. શું પાણી તેની શીતળતા છેાડી શકે? તેમ ધમ પણ સ્વાભાવિક હાવાથી છેાડી શકાય તેવા નથી. માટે તારે મને મારવા હાય તા માર, ડુબાડવા હાય તા ડુબાડને જીવાડવા હાય તા જીવાડ. શ્રાવકના આવા નિર્ભિક વચના સાંભળી, તેની ધર્મ સંબંધી દઢતા જોઈ, દેવ પ્રસન્ન થયા તેની સમક્ષ પ્રગટ થયેા અને તેને ધન્યવાદ આપી સ્વસ્થાને ગયા. કસાટી વખતે અડગ રહેવું તે આ સ્થાના સાર છે.
(૯) જિનરક્ષ-જિનપાલઃ- બંને ભાઈઓ સાથે વાહ હતા. ખારમી વાર દૂરના બંદરે જતાં તેમનું વહાણ ભાંગ્યુ. પણ ભાગ્યયેાગે એકપાટીયુ હાથમાં આવી જતાં રત્નદ્વીપ પહેાંચ્યા. ત્યાંની દેવી રત્નાદેવી બહુ દુષ્ટ હતી. તેના દ્વીપમાં જે કાઈ આવતાં તેમની સાથે પહેલા ભેગ ભાગવી. પછી શુળીએ ચડાવી દેતી. આ બંને ભાઈને તેની
