________________
૯૦ ]
[ આગમસાર રહીત, નિરસ, લુખાસુકા આહાર દેતા. લાઢ દેશમાં સતત આઠ માસ ચોખા, બેરને ભૂકે તથા અડદને બાકુળાઆ ત્રણ જ દ્રવ્ય આહારમાં લીધા. કેટલીયે વખત અર્ધમાસ પૂર્ણમાસ, બેમાસ, ચાર માસ અથવા છમાસ પણ ચેવિહાર (નિર્જળા) ઉપવાસનું તપ કરતાં. આહારપાણી ઠંડા જ મળતાં કેમકે પ્રભુ એક જ વાર ત્રીજા પ્રહરમાં ગોચરીએ જતા. છઠ્ઠ, અઠ્ઠમ, ચાર, પાંચ, આદિ ઉપવાસ કરીને પારણું કોઈવાર કરતાં. એ પ્રમાણે તપસ્યા કરતાં ભગવાનને ઇશ્વસ્થ અવસ્થાના સાડાબાર વર્ષ અને એક પખવાડીયામાં માત્ર ૩૪૯ દિવસ પારણના આવ્યા હતા તેમાં છેલ્લે છઠ્ઠ (બે ઉપવાસ) ભગવાને કરેલ અને તેના પારણા પહેલાં જ વૈશાખ સુદ ૧૦ના રોજ ઋજુવાલિકા નદીના મધ્યભાગમાં, જભક નામના ગામની બહાર, શામક નામના એક ગૃહસ્થના ખેતરમાં શાલવૃક્ષની નીચે ગદહાસને બેઠા થકાં, કાઉસગ્ગ ધ્યાનમાં ચારે ઘાતકર્મોને એકસાથે ક્ષચ કરી સ્વ–પર પ્રકાશક એવું કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શન પ્રગટાવ્યું. સવજ્ઞ અને સર્વદશી બન્યા; તીથકર નામગાત્ર સાર્થક ક્યુ. તપનું આ ફળ છે, પછી સાધુ-સાધ્વી, શ્રાવક-શ્રાવિકારૂપ તીથની અર્થાત્ ચતુવિધ શ્રી સંઘની સ્થાપના કરી ૩૦ વર્ષ સુધી કેવળી ભગવંત તરીકે વિચરી પ્રભુ કરમા વર્ષે અંતિમ છઠ તપ કરી અપાપાપુરી. (હાલનું પાવાપુરી) મધ્યે નિર્વાણ પામ્યા. સિધ, બુધ અને મુક્ત થયા, મેક્ષે સીધાવ્યા.
| તીર્થકર ભગવંતનું આવું સ્વ–પર કલ્યાણુક સંયમજીવનચરિત્ર, વાંચી, સાંભળી લક્ષ્યમાં રાખી
