________________
ઉપાધ્યાય યશોવિજય, વૃદ્ધિવિજય અને જ્ઞાનવિમળમૂરિ એ ૬ ઉત્તરાર્ધને આગળ પડતા ગદ્યકારે છે. ઉત્તરાર્ધની ૧૬૦ ગદ્યકૃતિએમાંથી હંસરાજનો દ્રવ્યસંગ્રહ બાલાવબેધ, ધર્મસિંહના ર૭ સૂત્ર પર ૨૭ ટબા, સમવાયાંગ હુંડી, વ્યવહારસૂત્રહુંડી, સુત્રસમાધિનીહુંડી, ભગવતી આદિ ૭ સૂત્રે પરના સાયંત્ર, દ્રૌપદી તથા સામાયિકની ચર્ચા, કુંવરવિજયને રત્નાકર-પંચવિંશતિ બાલાવબોધ (ર૦૦૦ પંક્તિપૂરનો), “જ્ઞાનસાર” પર સ્વ પજ્ઞ બાલાવબોધ (૧૬૨૫. પંક્તિપૂરનો), વૃદ્ધિવિજયને ઉપદેશમાલા બાલાવબોધ (૯૦૫૦ પંકિપૂરને), માનવિજય ભવભાવના બાલાવબેધ, કનકવિજયને રત્નાકર પંચવિશતિસ્તવભાવાર્થ, જ્ઞાનવિમલમુરિને સકલાત બાલાવબોધ, આગદષ્ટિ સ્વાધ્યાય, આનંદધન ચોવીશી બાલાવબોધ, જિનવિજયને જિવાભિગમસૂત્ર બાલાવબોધ, પદ્મસુંદરગણને ભગવતી સૂત્ર પર ૧૬૦૦ પંક્તિપૂરનો બાલાવબોધ તથા અજ્ઞાતકર્તાક ભુવનદીપક બાલાવબોધ, સિદ્ધાંત વિચાર, કેશવલિ બાલાવબોધ, નવ સ્મરણ,. તબક, આચાર પદેશ બાલાવબોધ, દાનકુલક બાલાવબોધ, ચઉશરણ સ્તબક, શુકનશાસ્ત્ર વિચાર, આનંદ દિશાવકચરિત્ર આદિ ૬૨ કૃતિઓ સાહિત્યગુણ યા વિપુલતાની દૃષ્ટિએ ખાસ નોંધપાત્ર છે. આખાયે શતકની દષ્ટિએ વિચારતાં તેમાં કુલ ૬૦ ગદ્યકારોની ૧૩૭ તથા અજ્ઞાતકર્તાક ૧૩૪ એમ કુલ ૨૭૧ ગદ્યકૃતિઓ પ્રાપ્ત થઈ છે.
આમ સોળમા શતકની ગદ્યકૃતિઓની સરખામણીએ આ શતકની ગદ્યકૃતિઓ વિશાળ તેમ જ સંખ્યાની દષ્ટિએ લગભગ ત્રણગણી છે. આમ જૈન ગુજરાતી કવિઓની માફક જૈન ગુજરાતી ગદ્યકારોની પ્રવૃત્તિ પણ આ શતકમાં વધુ વેગવંતી બને છે. આ શતકની જૈનધારામાં પણ “ભગવત” ને “ગાવાસિષ્ઠના સાર, ગીતગોવિંદ',
ભગવતગીતા” ને “ચાણક્યનીતિ'ના સારાનુવાદ તથા “પંચાખ્યાન, “પંચદડ', વેતાળ પચીશી ને શુકબાઉતેરીની વાર્તાઓ ગઘસ્વરૂપે મળે છે. આમ છતાં મેટા ભાગનું ગુજરાતી ગદ્યસાહિત્ય તે હજુ
