________________
૪૪
આ બધી પૂજા મદ્રાસના શ્રી સંધ તરથી બહાર પડેલ “પૂજા તથા સ્તવનાદિસંગ્રહ' માં આપેલી છે.
સ્તવનેા, સ્તુતિ, પદો વગેરેની રચના વિહાર દરમિયાન પણ ચાલુ જ રહેતી. જ્યારે તેઓશ્રી કેાઈ તીની યાત્રા કરતા કે પ્રાચીન-પ્રસિદ્ધ મૂર્તિનાં દર્શન કરતા, ત્યારે નવીન રાગવાળુ એકાદ સ્તવન અવશ્ય બનાવતા. એળીના અસઝયના દિવસેામાં પૂજા વગેરે રચતા.
તેઓશ્રીની કાવ્યરચનાએમાં ભાવ અને ભાષા બંનેનું સૌદ રહેતું, વળી રાગની પસંદગી પણ આધુનિક ઢબે જ થતી, કૃતિ ખૂબ જ લોકપ્રિય બની. આજે તેએશ્રીની કૃતિ હજારા હોઠો પર ચડેલી છે અને તે હાંશે હાંશે સર્વત્ર ગવાય છે.
આ સ્તવનામાં ભક્તિની ભવ્યતા છે, જ્ઞાનની ઉજ્જવલતા છે અને આત્માનાં ઊંડા સંવેદના પણ છે. ન્યાયની ખાતર કહેવુ જોઈએ કે આમાંની કેટલીક કૃતિ સુરદાસ, નરસિંહ, મીરાં વગેરેની કૃતિએ સામે બરાબર ટક્કર લે તેવી છે. મધ્યકાલ પછી અર્વાચીન ગુજરાતી સાહિત્યમાં માનભર્યું સ્થાન પ્રાપ્ત કરનાર આચાય લબ્ધિસૂરિ પ્રથમ જૈન ગુજરાતી કવિ છે.
તેઓશ્રીએ રચેલી સ્તવનાવલીની આજ સુધીમાં એક લાખ ઉપરાંત નકલો ખપી ગઈ છે અને છતાં તેની માગણી ચાલુ છે, એજ તેની લાકપ્રિયતાના સહથી માટે પુરાવા છે.
આચાય પ્રવરે સર્જેલી સજ્ઝાયા ઉત્તમ ખેાધથી ભરપૂર છે અને તે સાંભળીને અનેક આત્માઓ વૈરાગ્ય પામેલા છે. દાખલા તરીકે સને ૧૯૪૪ની સાલમાં ખંભાતના ચાતુર્માસમાં તેઓશ્રીએ બનાવેલી એક નૂતન સઝાય મુનિશ્રી કીતિવિજયજીએ મધુર કંઠે ગાઈ સંભળાવતા એ ભાઈએ વૈરાગ્ય પામ્યા હતા અને તેમણે ભરસભામાં ઊભા થઈ દીક્ષાની પ્રતિજ્ઞાએ લીધી હતી. આ સજ્જીયાને સંગ્રહ
