________________
२७८
श्री विजयपद्मसूरिविरचितः
एलापुत्तकुमारो-नाडयवग्गो मुणिं पलोइत्ता॥ केवललद्धिं पत्तो-वंदे तं भत्तिबहुमाणा ॥ ७४ ॥ जो कम्मवसो हरिसा-कुव्वंतो भरहनाडयं जाओ। सव्वण्णू तं वंदे-आसाढाभूइमुणिपचरं ॥ ७५॥ मुणिपंथगमिद्धगुणं-सत्तुंजयतित्थलद्धमुत्तिपयं ॥ चत्तछखंडसमिद्धिं-सणंकुमारं सया वंदे ॥ ७६ ॥ खंधावियसुगुरुं-भत्तिगुणं चंडरुद्दसीसमहं । साहियकेवलनाणं-वंदे बहुमाणभत्तीए ॥ ७७॥ छम्मासीपारणए-चूरंतो मोयगे पभावबला ॥ जो जाओ सवण्ण-वंदे तं दंढणस्समणं ।। ७८ ॥ कूराइं भक्खंतं-खमानिहयघाइकम्मयचउक्कं ॥ विस्सणं कूरगडु-वंदे विणयडबहुमाणा ॥ ७९ ॥ पक्खित्ताणविहाणे-नियंगनिकाममेहरहनिवइं ॥ पहुसंतिनाहजीवं-सरामि सुहसत्तिया भावा ॥ ८० ॥ पव्वज्ज पडिवणं-चिच्चा माणं दसण्णभद्दमुणिं ॥ रायरिसिं वरभावा-चंदे निच्चं सुरिंदनयं ॥ ८१॥ सामियकोवं समणं-साहियकेवलपबोहसंपत्तिं ॥ सेणियनयपयकमलं-पसण्णचंद सया वंदे ॥ ८२॥ जो पवरिरियावहियं-पडिकमंतो य केवली जाओ। अइमुत्तमुणि वंदे-सिरिवीरपसंसियं सययं ॥ ८३ ॥