________________
पाइयपच्चूसो
पढमो सग्गो
पुरा एगम्मि णयरे, णिवसेइ विमलो णामो भूवई । णीइण्णू य णायवं, जणप्पिओ धम्माणुराई ॥१॥ सक्कारेइ सज्जणा, दुज्जणाण सो देइ सया दंडं । अओ भीइं चइऊण, पया तत्थ णिवसेंति ससुहं ।२॥ राणी तस्स सुमंगला, भत्तुणो पयाणुयारी य धीरा । गंभीरा कज्ज-पडू, पियभासिणी मिउसहावा य ॥३॥ दाऊण समयोइयं, पइणो रज्जकज्जम्मि मंतणं सा । पालेइ स-कायव्वं, वड्ढावेइ से जसं सया ॥४॥ लहिऊण तं मोयए, वसुहावई पउरं सय-हिये सो । दाउं तं सक्कार, वड्ढावेइ ताअ गारवं ॥५॥ ताइ कुच्छीअ जाया, कालंतरे वे संताणा कमा । एगो रूववं सुओ, बीआ रूववई कण्णा य ॥६॥ लहेऊण संताणा, मोयए पिअर-हिअयं सययं । को ण मोयए लोए, लहिऊण घरम्मि संताणा ॥७॥ उच्छवं किच्चा तेसि, धरेइ भूवो णामधिज्जं तया । 'पुकचूल' ति पुत्तस्स, 'पुष्पचूला' त्ति कणीअ किर ॥८॥ करेइ पालणं णेसि, दत्तावहाणेण राणी तया । भरेइ सुसक्कारा य, तेसिं हिअये पइवलं सा ॥९॥ माया च्चेअ सिक्खिआ, सच्चा भणियं ति विण्णपुरिसेहिं । ताअ दिण्णा विलुत्ता, ण होति कयाइ सुसक्कारा ॥१०॥ जाया सिक्खा-जुग्गा, जया ते पियरेहि तया पेसिया । पढिउं गुरुणो पासे, अत्थि' गाणं तइयं णयणं ॥११॥
२. आर्याछंद । ३. गौरवम् (आच्च गौरवे - प्रा. व्या ८।१।१६३) ।
