________________
पाइयपच्चूसो
तइओ सग्गो भूवो' जहा होइ कुमग्गगामी, तया पयाणं य दुहं य देइ । भूवो जहा होइ सुमग्गगामी, तया पयाणं य सुहं य देइ ॥१॥ भूवो सया धम्मरयो हुवेज्जा, कहंति इत्थं विबुहा मणुस्सा । काउं पएसिं णिवइं सुधम्मि, कुणेइ चेटुं य अओ य चित्तो ॥२॥ साहेइ आगम्म णिवस्स पासे, उवाणये संपइ आगया य । चत्तारि कंबोअया य आसा, कुणेज्ज तेसिं य भवं परिक्खं ॥३॥ चित्तस्स इत्थं वयणं णिसम्म, कहेइ भूवो तुरगा रहम्मि । णेऊण सिग्घं इह आगमज्जा, वएज्ज अण्णत्थ तओ य पच्छा ॥४॥ सोऊण भूवस्स इमं य वाणिं, तयाणि चित्तो गमिऊण झत्ति । आणेइ आसा य रहम्मि जुत्ता, णिवस्स पासम्मि चवेइ गंतुं ॥५॥ भूवो तयाणि हुविऊण दुत्ति, विहूसियंगो इर तेण सद्धिं । ठाऊण तस्सि य रहे गमेइ, णिअस्स दंगस्स तयाणि बाहिं ॥६॥ सीमाअ दूरं पउरं गया ते, जया तयाणिं णिवई य तंतो । होऊण चित्तं पिसुणेइ इत्थं, कुणेज्ज कुत्थावि दुयं विसामं ॥७॥ सोऊण वाणिं णिवइस्स चित्तो, रहं परावत्तिअ आगमेइ । भूवस्स उज्जाणमणोरमम्मि, मिअंकिए झत्ति वणम्मि सो य ॥८॥ ठाऊण बाहिं य रहं य तस्स, णिवेयए णं णिवइस्स चित्तो । पुष्फोववेयं इणमत्थि अम्हं, णिवो ! वणं भो ! हु मियाइणामं ॥९॥ वीसाममत्येव भवं कुणित्ता, कुणेउ दूरं य तणूअ खेयं । अत्थेव वाहाण' समं समत्थं, हुवेज्ज दूरं ति य भावणा मे ॥१०॥ सोच्चाण चित्तस्स इमं य वाणिं, णिवो तयाणिं उररीकुणेइ । हेटुं रहा ओअरिऊण सो य, समं य ओणेइ णिअं हयाणं ॥११॥ भूवस्स दिढेि य तया पडेइ, वणे ठिआण मुणीण उब्भं । चिंतेइ चित्तम्मि इमे जडा के, कुणेति किं संपइ अत्थ कज्जं ॥१२ ॥ (१) उपजाति छंद (२) वजेत् (३) अश्वानाम्
