________________ વીરશિરોમણી વસ્તુપાલ. " તમારું કથન બરાબર છે, પરંતુ તે સંબંધી મારી ખુશી કે નાખુશીને પ્રશ્ન બાજુએ રાખીને હું તમને એ કહેવા માગું છું કે પ્રથમ તે આપણે સગપણુ-સંબંધ થવાને છે, એ વાતને હું નિશ્ચયપૂર્વક જાણતી નથી.”પવાએ પણ ગંભીરતાથી જ કહ્યું - કેમ ? મંત્રીશ્વરેજ એ વાત મારા પિતાને કહી છે અને માત્ર મારા પિતા તેને સ્વીકાર કરે એટલીજ વાર છે, તે છતાં તું તે જાણતી નથી, એ આશ્ચર્યજનક છે.” જયદેવે આશ્ચર્યથી કહ્યું. a “હા, એ આશ્ચર્યજનક ખરું; પરંતુ જેમ તમારા પિતાએ તમને એ વાત કહી જણાય છે, તેમ મારા બંધુએ મને કહી નથી અને તેથી હું એ સંબંધી નિશ્ચયપૂર્વક ન જાણતી હેલું, તે તે કાંઈ અસ્વભાવિક નથી.”પવાએ સ્વાભાવિકતાથી કહ્યું. ઠીક, પણ તને તારા ભાઈ એ સંબંધમાં કાંઈ પૂછશે કે નહિ ? તારી સંમતિ લેશે કે નહિ?” જયદેવે પૂછયું. - " અલબત પૂછશેજ અને હું સંમતિ આપીશ, તો જ તે કાર્યને કરશે. તમે કહો છો કે તમારા પિતા એ વાતને સ્વીકાર કરે એટલી જ વાર છે; પરંતુ મને જણાય છે કે મારા ભાઈએ તમારા પિતાને માત્ર સામાન્યતઃ તે વાત કરેલી હોવી જોઈએ; નિશ્ચય ઉપર આવીને તેમણે સિંગપણ-સંબંધની માગણી કરેલી હોવી જોઈએ નહિ; કારણ કે મારી ઈચ્છને જાણ્યા વિના તે કદિ પણ નિશ્ચયાત્મક વાત કરે નહિ.” પાએ ઉત્તર આપતાં કહ્યું. પણ તું આપણું સગપણુ-સંબંધમાં સંમતિ આપીશ તો ખરી ને?” જયદેવે પુનઃ પૂછયું. પવા એ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં મૌન રહી તે વિચારમાં પડી ગઈ. પઘા”! તેને મૌન રહેલી જોઈને જયદેવે આગ્રહથી કહ્યું. “એ પ્રશ્નનો ઉત્તર તે તારે આ જ પડશે; કારણકે તે સાંભળવાને હું બહુ જ આતુર છું.” - જયદેવના પ્રશ્નને શો ઉત્તર આપે, તેને વિચાર પઘા કરી રહી હતી. તેણે ગંભીર બનીને કહ્યું. “એ અને તમે મને શા માટે પૂછે છે? જો તમે મોજી, શેખીન, રસિક અને ઉડાઉન છે અને ઉધર, દયાળુ, ધર્મપ્રાણ અને સ્વકર્તવ્યાધિન છે, તે આપણા સગપણસંબંધને હું સંમતિ આપવાની જ. તેમાં મને પૂછવાની શી અગત્ય છે? કારણ કે તમારા પ્રશ્નનો ઉત્તર તમે પોતે જ આપી શકે તેમ છે.”