Page Text
________________ વિરશિરોમણિ વસ્તુપાળ. હણહણાટ કરવા લાગ્યા. ઘોડાના અચાનક હણહણાટથી તંબુના પહેરેગીરે જાગૃત થઈ ગયા અને આમતેમ ફરતાં નજીકના પહેરેગીરે મનુષ્યના ઓળા જેઈને હાકલ મારી. “કેણ છે?” .. જયલતાએ ધીમેથી તે પુરૂષના કાનમાં કહ્યું. “આપણે જલદી ચાલે; નહિ તે મારા ભાઈ જાગી ઉઠશે અને આપણને નાહક મુશ્કેલીમાં ઉતરવું પડશે.” કી તે પુરૂષે તેનું કથન શાંતિથી સાંભળીને પોતાના ઘોડાને વૃક્ષથી અને ત્યારપછી તેણે તેની ઉપર સ્વાર થઈને જયેલતાને પોતાની આગળ બેસારી દીઠી. " : તેમના ઘોડા ઉપર ચડવાના તથા બોલવાના અવાજથી પહેરેગીરને શશ્ચ થઈ. તેણે પુન: જેરથી પૂછયું. “કેણ છે એ ?" - તે પુરૂષે ચાલવાને માટે આતુર થઈ રહેલા ઘોને જરા થંભાવીને કહ્યું. “યુવરાજ વિરધવલ !". છે યુવરાજ વિરધવલે ! " જરા દરથી તિરસ્કારજન્ય અવાજ આવ્યો. તે જયેલતાએ વિરધવલને ધીમેથી કહ્યું. “મારા ભાઈને આપણું પલાયનની ખબર પડી ગઈ જાય છે, કારણકે એ અવાજ મારા ભાઈનો છે. આપણે જલદી ચાલીએ તે ઠીક.” - “જયલતા ! તું જરાએ ગભરાઈશ નહિ. હું અહીં આવ્યો છું અને તને લઈ જઉં છું એની ખબર તારા ભાઈને મારે કરવી જોઈએ; કારણકે ખરે ક્ષત્રિય વીર કદિ પણ ગુપચુપ શત્રુને જેઈને નાસવાનું કરતો નથી.”યેલતાને આશ્વાસન આપીને વીરધવલે જબાબ આપે. હા, સાંગણદેવ ! તમારી ધારણું સત્ય છે. હું વીરધવલજ છું અને તમારી બહેન જયલતા પણ મારી સાથે જ છે, સમજવા?” સાંગણે તેને કોઈપણ જવાબ આપે નહિ. વિરધવલે કલ્પના કરી છે તે તૈયાર થવાને માટેજ ગયા હશે અને તેની એ કલ્પના ખરી હતી; કારણકે થોડી જ ક્ષણમાં તંબુ તરફ દેડી આવતાં ઘેડાની ખરીઓને અવાજ તેના સાંભળવામાં આવ્યું. તે ઉપરથી વરધવલે પિતાના ઘડાને એડી મારી કે તરત જ સ્વામીભક્ત ઘડો પવનવેગે દેડવા લાગે. થોડી વારમાં વીરધવળ જયલતા સહિત તેના ઘોડેસ્વાર પાસે આવી પહોંચ્યા અને ક્ષણવાર ઘોડાને ભાવીને તેને ઉતાવળથી કહ્યું. “ચાહડ!”
| SR No. | 006161 |
| Book Title | Veer Shiromani Vastupal Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | |
| Publisher | |
| Publication Year | |
| Total Pages | 196 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 14 MB |