________________ સંન્યાસી. “બરાબર; તે અત્યારે ક્યાં છે ?" તે પુરૂષે સંતોષ પામતાં પુનઃ પ્રશ્ન કર્યો. મને બરાબર ખબર નથી, પરંતુ ઘણું કરીને તે શિવાલયની પાછળ વાડીમાં હશે; કારણ કે દિવસનો ઘણો ભાગ તે ત્યાંજ પસાર કરે છે.” પૂજારીએ ઉત્તર આપે. “તું તેને ઓળખે છે ?" યુવકે પૂછયું. “જી, ના.” પૂજારીએ સંક્ષિપ્ત ઉત્તર આપે. તે પછી તે બન્ને પુરૂષ મહાદેવનાં દર્શન કરીને તુરતજ શિવાલયની પાછળ વાડીમાં ગયા. આ વાડી કાંઈ બહુ મોટી નહોતી. શિવાલયની એક બાજુએ કેટલાંક વૃક્ષ, વેલીઓ અને છોડવાઓ ઉગી નીકળેલાં અને તે વૃક્ષ-સમુહને જ વાડી કહેવામાં આવતી હતી. સૂર્યનારાયણ અસ્ત પામી ગયા હતા તો પણ સંધ્યા સમયને આ પ્રકાશ સર્વત્ર વિસ્તરેલે હતો અને તેથી તે બન્ને પુરૂષો આમ્રવૃક્ષ નીચે બેઠેલા કષાય વસ્ત્રધારી એક પુરૂષને જોઈ શક્યા. તેઓ તુરતજ તેની સામે જઈને ઉભા રહ્યા અને બેલી ઉઠયા. " જય સોમનાથ, સંન્યાસી મહારાજ !" જય સોમનાથ.” સંન્યાસીએ પ્રત્યુત્તર આપે. ? સંન્યાસીને પ્રત્યુત્તરથી બન્ને પુરૂષો એક બીજાની સામે જોઈ રહ્યા. ક્ષણવાર રહી યુનાન પુરૂષે સંન્યાસીની નજીક જઈને અને નીચે બેસીને તેને પૂછ્યું. “મહારાજ ! આપ કાંઈ તિષ જાણે છે કે નહિ ? એ પૂછવાનું તમને શું પ્રયોજન છે " સંન્યાસીએ ઉત્તર આપવાને બદલે સામે પ્રશ્ન કર્યો. “અમારે કાંઈક જોવરાવવું છે.” યુવકે શાંતિથી ઉત્તર આપે “શું જેરાવવું છે ? જે જોવરાવવું હોય, તે કહો” સંન્યાસીએ પ્રશ્ન કરતાં કહ્યું. યુવકે પાસે ઉભેલા પ્રૌઢ વયના પુરૂષની સામે એક વાર જોઈ લઈને પૂછ્યું. " ગુજરાતના નાથ મહારાજા ભીમદેવ પઠાણેની સાથેના યુદ્ધમાં પરાજીત થઈને કયાંક ચાલ્યા ગયા છે, તે તો આપ જાણતા હશે. હાલમાં તે ક્યાં છે, એ છે મારે જાણવું છે. કહે, આપનું જ્યોતિષ એનો શે ઉત્તર આપે છે ? " સંન્યાસી વિચારમાં પડી ગયે. કેટલીક વાર મૌન રહ્યા પછી તેણે ઉત્તર આપ્યો. " હાલમાં તે ક્યાં છે, તે હું તમને કહી શક્તો નથી; પરંતુ એટલું તો ખરું કે તે કોઈ પણ સ્થળે હયાત છે.” .