________________
એક દિવસ ધર્મધ્યાન કરતાં રાજાને માતા-પિતા આ ભવના પરમ ઉપકારી ભલે કહેવાય પણ ગુરુ તો ભવોભવના ઉપકારી છે. ભવોદધિથી પાર ઉતારનારા છે. તેઓની મન-વચન-કાયાથી સેવા-વિનય-ભક્તિ કરવી જ જોઈએ.* ગુરુભક્તિ શુભ નામકર્મ, તીર્થંકર નામકર્મનો બંધ કરાવે છે. એ કારણે રાજર્ષિએ વિવિધ રીતે ગુરુની ભક્તિ શરૂ કરી.
ઈન્દ્રસભામાં ઈન્દ્ર ગુણાનુરાગી થઈ મુનિની સેવા ભાવનાની ખૂબ અનુમોદના કરી જે મિથ્યાદ્રષ્ટિ દેવને રુચિ નહીં. મનુષ્યલોકમાં આવી મુનિની ગુરુની સેવા ભાવનાની નિંદા કરવા લાગ્યો. પરંતુ મુનિ તો ગુરુની ગુરુપદની નિષ્કામભાવે સેવા કરવાના અનુરાગી હતા. તેથી દેવના વચનની કોઈ અસર ન થઈ. છેવટે કંટાળી પોતા દ્વારા થએલી બાળચેષ્ટા માટે મિચ્છામી દુક્કડું આપી-ખમાવી દેવલોક ગયો.
મુનિ પણ અંત સમય નજીક આવેલ જાણી અણસણ સ્વીકારી આયુષ્યપૂર્ણ | કરી અશ્રુતકલ્પમાં દેવ થયા. ત્યાંથી મહાવિદેહક્ષેત્રમાં તીર્થકરપદ પામી શાશ્વત સુખના ભોક્તા બન્યા.
આ છે ગુરુ ભક્તિનો પ્રભાવ ! તન્મે શ્રી ગુરવે નમઃ
અધ્યાપકથી ૧૦ ગુણા ઉપકારી આચાર્ય (પ્રન્સિપાલ) આચાર્યથી ૧૦૦ ગુણા ઉપકારી પિતા પિતાથી ૧૦૦૦ ગુણા ઉપકારી માતા માતાથી ૧૦૦૦૦ ગુણા ઉપકારી ત્યાગી, તપસ્વી ગુરુ ગુરુથી અનંત ગુણા ઉપકારી વીતરાગ તીર્થકર ભગવાન.
* બાહુબલીજીએ ૫૦૦ મુનિની સેવા કરી હતી. ૩૬
