Ghadvaiya

SR No.: 006144
Original Sutra Author: N/A
Author: Harishbhadravijay
Publisher: Navjivan Granthmala
Publication Year: 2009
Total Pages: 198
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 6 MB

Page 108

કુમાર પ્રસન્ન થઈ નિત્ય ગુરુના દર્શને જવા લાગ્યો. ગુરુએ ઉપદેશામૃતમાં કહ્યું, હે ભાગ્યવાનો ! તમે પાપ કર્મથી હંમેશાં દૂર રહો. આ જીવે જે સમયે જેવા પરિણામે કર્મ બાંધ્યું હોય તે તેવી જ પરીસ્થિતિમાં કર્મનું ફળ આપે છે. કર્મનું આગમન અને ગમન (જવું) બધું જ સ્થિતિ (સમય) પ્રમાણે નક્કી જ છે. કોઈ કર્મને લાવતું નથી કે કોઢતું નથી. નિયતિવાદ ના ધોરણે એ બધું સ્વાભાવિક થાય છે. દુઃખમાં આર્તધ્યાન કરવું એટલે દુઃખને વધારવું. જ્યારે ધર્મધ્યાન પાપ બંધથી બચાવે છે. માટે શ્રદ્ધા રાખો જિનપૂજા આદિ કરી જીવન ધન્ય કરો.
ગુરુનો ઉપદેશ સાંભળી કુમારે પોતાને અસહ્ય રોગનો પ્રતિકાર કેમ કરવો પડ્યો ? તે જણાવવા વિનંતિ કરી. જ્ઞાની ગુરુવર્યે કુમારના પૂર્વ ભવને ટૂંકમાં દર્શાવતા કહ્યું. હે રાજપુત્ર ! પૂર્વભવે પણ તમે રાજપુત્ર હતા. પણ વ્યસની શિકારી અનીતિમય જીવન જીવનારા હતા. એક દિવસ તમે જંગલમાં મુનિની સાથે અવ્યવહાર કર્યો. મુનિને પ્રાણરહિત કર્યા. તમારા આવા કુકર્મના કારણે મંત્રી અને પ્રજાએ તમોને પભ્રષ્ટ કર્યા. હવે સ્વછંદ રીતે બીજી વખત તમે મુનિના પ્રાણ લેવા તેજો લેશ્યાનો ઉપયોગ કર્યો.
અજ્ઞાનતાથી એ ભવમાં અને બીજા ભવમાં ઘણા તમે પાપ બાંધ્યા છેલ્લે ગુણસુંદરના ભવમાં સત્કર્મ બાંધવાની બુદ્ધિ જાગી. તેથી આ ભવે રાજપુત્ર થઈ સમજણ ના કારણે આત્મ-કલ્યાણની ભાવના જાગી હવે તેમાં સ્થિર થઈ સમ્યમ્ દર્શનની ઉપાસના કરો.
ઉપકારી ગુરુની કલ્યાણકારી વાણી સાંભળી કુમાર સમ્યગ્દર્શનમાં સુદેવગુરુ-ધર્મની આરાધના-ઉપાસનામાં મગ્ન થયા. દ્રઢ થયા. એક દિવસ ધનંજય યક્ષે કુમારને પોતે માનેલી માનતા પૂર્ણ કરવા આજ્ઞા કરી. પણ હવે હરિવિક્રમ એ વાત સ્વીકારવા તૈયાર નથી. તેને યક્ષને કહ્યું. જે બીજાને સુખ આપે છે એજ સુખી થાય છે. બીજાને દુઃખ આપવા ભોગ ચઢાવવાની પ્રવૃત્તિ હું કરીશ નહિ. મારા રોગ ફકત ઉપકારી ગુરુના દર્શનથી દૂર થયો છે. માટે હું કાંઈ શાસ્ત્ર વિરોધ કરીશ નહીં.
યક્ષે કુમારની વાત સાંભળી કોપાયમાન થઈ તેના ઉપર જોરથી પ્રહાર કર્યો. પરિણામે કુમાર બેશુદ્ધ થયો. શીત ઉપચારથી જ્યારે સારું થયું ત્યારે ફરી બીજીવાર યક્ષે કુમારને મારી નાખવાની ધમકી આપી. ત્યારે પણ કુમારે શાંત થઈ યક્ષને અહિંસા ધર્મ સ્વીકારો તો હું તમારું સન્માન કરીશ એવો હિતોપદેશ આપ્યો. ભાગ્ય યોગે યક્ષ સુધરી ગયો. કુમારની સદ્ધર્મ ઉપરની અડગ શ્રદ્ધાથી એ પ્રસન્ન થઈ કાંઈ પણ કામ હોય તો યાદ કરવા વિનંતી કરી સ્વ-સ્થાને નિકળી ગયો.
૭૯