________________
હતું પણ ખરું. એ વખતે પૂ.આ.શ્રી અજિતદેવસૂરિ રચિત મોહોન્મેલન વાદસ્થાનક ગ્રંથનું સંશોધન કરતો હતો. એની સામગ્રી પૂ.આ.શ્રી જયસુંદરસૂરિ મહારાજે મને આપેલી. ગ્રંથ નાનો હતો. અદ્યાવધિ અપ્રકાશિત હતો, અનેક પ્રાણ, અપ્રાપ્ય તેમજ પ્રગટ-અપ્રગટ ગ્રંથોના સંદર્ભોથી ભરપૂર ગ્રંથ હતો. હું દરેક રેફરન્સોના મૂળસ્થાન શોધવાનો પ્રયત્ન કરતો હતો, કેટલાકના મળ્યા, કેટલાકના મળ્યા. એ સિવાય એકાદ બ્લોકનો અર્થ પણ બેસતો ન હતો. હું આવી બધી શેકાઓ લઈને આપના ચરણોમાં ઉપસ્થિત થયો.
મનમાં ડાઉટ હતો, આપ અમને કોઠું આપશો કે નહિ ? આપ બહુ માન તો નહિ માગોને? ‘હમણાં મારી પાસે સમય નથી. હું ઘણા કામો લઈને બેઠો છું, પછી બોલાવીશ.’ આમ કહીને અમને તગેડી તો નહિ દો ને ?
. પણ ધાર્યા કરતા સાવ જ ઉલટું થયું. આપને મેં જેવો ગ્રન્થ બતાવ્યો તો આપ પોતે જ એ ગ્રંથ વાંચવા બેસી ગયા. આ ગ્રન્થ જોતા હતા, અમે આપને જોતા હતા. આપને એમાં રસ પડ્યો છે એ જોઈ અમે તક ઝડપી લીધી. એક પછી એક શંકાઓ પૂછતા ગયા, કેટલાક રેફરન્સોના મૂળસ્થાન શોધવા છતાં મળતા ન હતા, એટલે અમે નિરાશ થઈ ગયેલા. એક વખત તો આ ગ્રંથને પડતો મૂકવાનો ય વિચાર કરેલો. આટલો નાનો ગ્રંથ પણ કેટલા મહિનાઓનો સમય લઈ
