________________
१७६ मीनिमुन्दरसरिविरचितः । स कोऽपि दीपो भक्ताऽऽगमावा.
नदीपि नैकान्तमतावलम्बनः। पतङ्गसङ्घरिव लचितुं हि यः
परैरहो शाशकितो न कैरपि ॥ १५ ॥ तवाननेन्दूदितगोततिः सतां
करोति तं कञ्चन शीतिमोदयम् । सुरासुरा वारिततापसम्भवाः
कषायदावा अपि यं हरन्ति न ॥ १६ ॥ गोसङ्गभाजा भवता महावृक्ष
वृषाधिपाजानि सकोऽपि भारते। एकोऽपि यो लङ्घयितुं बहूनलं
संसारकान्तारमनन्तमङ्गिनः ॥ १७ ॥ विभो नवाऽहो तव वीरतेह
गणाधिपानां हृदये निलीनम् । जघन्थ सन्देहमहारिजातं
सुवाणिबाणैरपि रूपहीनम् ॥ १८ ॥
