________________
છાપાઓમાં રોજ છપાતી હાર્દિક શ્રદ્ધાંજલિઓ પણ મૃત્યુરૂપી અતિથિના સત્કારની તૈયારીઓ કરવા ક્યાં પ્રેરે છે? રોજના વર્તમાનપત્રમાં સરેરાશ ૨૦૦ થી ૫૦૦ મૃત્યુના સમાચાર વાંચીને રીઢો થઈ ગયેલો માનવી પોતાના મૃત્યુ અંગે ક્યારેય કાંઈ વિચારી શકતો નથી.
જેણે પોતાના ધાવણ પીવડાવ્યા છે તે માતાને, જેણે ખોળે બેસાડી રમાડ્યા છે તે દાદા-દાદીને, જેણે પ્યાર પણ આપ્યો છે અને ક્યારેક કડવો ઠપકો પણ આપ્યો તે પિતાને સ્મશાનમાં અલવિદા આપી આવ્યા. જેની સાથે ચેસ અને ટેબલટેનિસ રમ્યા હતા, જેની સાથે શાળામાં પરીક્ષામાં નંબર લાવવાની સ્પર્ધાઓ ખેલી હતી, જેની સાથે દિલ ખોલીને નિખાલસતાથી અંતરની બાજી ખુલ્લી મૂકેલી, તેવા કંઈક મિત્રોને પણ વળાવી આવ્યા, જે કાછીઓ રોજ હસીને શાક તોલી આપતો, પાનનું પડીકું બાંધતા તે પાનવાળો રોજ મિલિયન ડોલર સ્માઈલ વેરતો, જે પોસ્ટમેન મીઠાં લહેકા સાથે ઘરમાં રોજ પોસ્ટ નાંખી જતો, જેની કર્ણપ્રિય બૂમથી રોજ સવાર ઊગતી તે દૂધવાળો ભૈયો, જેની પ્રામાણિક અને ખંતપૂર્ણ કામગીરીથી તુટ થઈને કુટુંબના સભ્યની જેમ જેને રોજ પ્રેમથી પુરૂં પીરસતા તે કામવાળી બાઈ, વર્ષોથી પેઢીમાં વફાદારીપૂર્ણ નોકરી કરનારા વૃદ્ધ મહેતાજી-આ બધા સાથે ચિર સહવાસના કારણે એક રૂડી આત્મીયતા બંધાઈ ગયેલી અને એક પછી એક તે બધાને કાળ કોળીયો કરી ગયો. તે જોઈને દિલ થોડું રડેલું. પડોશીનો છોકરો બસ અકસ્માતમાં ખલાસ થઈ ગયો ત્યારે કેવું કરૂણ વાતાવરણ મહિના સુધી શેરીમાં પથરાઈ ગયેલું?
અને શેરી વાળનારો ભંગી મર્યાના સમાચાર સાંભળ્યા ત્યારે પણ બે દિવસ ક્યાંય ગોઠતું નહોતું. જેની સાથે વર્ષોથી કાયદાની કાર્યવાહીને કારણે સારો સંબંધ બંધાઈ ગયેલો તે ઈન્કમટેક્સ ઓફિસરના અચાનક દેહાંતનો ફોન આવ્યો ત્યારે આંચકો લાગેલો. દીકરાને ટયુશન આપવા આવતા માસ્તર ૪ વર્ષમાં પહેલી વાર ઉપરા-ઉપરી ૨ દિવસ ગેરહાજર
હૃદયકંપ