________________
કરવું તેવી દ્વિજવૃત્તિ સર્વત્ર સફળ ન થાય.
બળતી મીણબત્તીમાંથી મીણ પીગળ્યા કરે તેમ સમય સરકી રહ્યો છે. હાથની અંજલિમાંથી સરી પડતા જળની જેમ કાળ પસાર થઈ રહ્યો છે, તેથી જ વસ્તુપાલ વ્યથિત છે.
लोकः पृच्छति मे वार्ता शरीरे कुशलं तव। ... कुत: कुशलमस्माकमायुर्याति दिने दिने।
પણ જેને વસ્તુપાલની આ વ્યથા અડતી નથી, તે તો સમય પસાર કરવા ચેસ, કેરમ, ગંજીફાની રમતોમાં રચ્યો પચ્યો રહે છે. ગામના ચોરે કે સિનેમાનાં થિયેટરમાં તેની જીંદગીનો ઘણો કાળ પસાર થઈ જાય છે. ટી.વી. મુવી અને મોબાઈલની ગટરમાં મહામૂલા કાળને તે પધરાવી દે છે. પ્રમાદના જંગી કતલખાનામાં ક્ષણોની કેટલીય બકરીઓની કરપીણ હત્યા થઈ જાય છે.
અવસરની અનિત્યતાની જાણ સૌને હોવી ઘટે છે. મેહૂલો વરસે ત્યારે જે ખેડૂત હોકો પીતો બેસી રહે છે તેને લાગણીની સીઝન આવે ત્યારે મૃગજળ પણ કદાચ પીવા ન મળે. સાંભળ્યું છે કે જાપાનીઝ લોકો વર્ષગાંઠના દિવસે હર્ષોલ્લાસ વ્યક્ત કરવાને બદલે શોક વ્યક્ત કરે છે, કારણકે અમૂલ્ય જીવનમાંથી એક વર્ષ ઓછું થયાની વ્યથા તેઓ અનુભવતા હોય છે. અવસરનું મૂલ્ય જાણ્યા પછી આવી વ્યથા ઉપજે છે.
ઉદયાચલ પર્વત પરથી સૂર્યનારાયણ ડોકિયું કરી રહ્યા છે, ત્યારે હનુમાનજી મેગિરિ પર યાત્રાર્થે જઈ રહ્યા હતા. યાત્રા કરીને પાછા ફરતા હતા, તેટલામાં તો પશ્ચિમમાં ઢળીને જગતને આખરી અલવિદા આપી રહેલા સૂર્યના રાતા ગોળામાં, વિરાટ આકાશમાં પૂર્વથી પશ્ચિમની લાંબી મજલ કાપ્યાનો થાક વરતાતો હતો. “બાલ સૂર્યની સવારે જોયેલી તે લાલિમાં ક્યાં અને ઢળતા સૂર્યની આ રાતી ફિક્કાશ ક્યાં ? દર્શન કરીને પાછો ફરું આટલીવારમાં સૂર્યને અસ્ત થવાનો વારો આવ્યો? મારું જીવન પણ આટલું
હથકંપ છે ૬૧