________________
બની ગઈ... પણ, તરત જ સ્વસ્થ બનીને કુદરતની ઈચ્છાને સહર્ષ સ્વીકારી લીધી. પોતે તો પુત્રોના મૃત્યુની ઘટનાને સ્વસ્થતાથી સ્વીકારી શકી પણ પુત્રના પિતા આવી સ્વસ્થતા કેવી રીતે રાખી શકશે ? બહાર ગયેલા પતિ ઘરમાં આવે ત્યારે બે લાશ જોઈને હેબતાઈ ન જાય તે માટે તેમને કેવી રીતે સાંત્વન આપવું તે તેણે મનમાં વિચારી લીધું. ચાદર ઢાંકીને બે લાશ અંદરના ઓરડામાં મૂકી રાખી.
બહારથી પતિ આવ્યા ત્યારે તેણે કૃત્રિમ રીસ કરી. “આપણી પડોશણના ઘરેણાં ૪ દિવસ પહેલાં હું પહેરવા લાવી હતી, તે આજે પાછી માંગવા આવી. મેં ના પાડી દીધી તો તેણે મારી સાથે ઝગડો કર્યો અને છેવટે મારી પાસેથી તે ઘરેણાં ઝૂંટવીને જ ગઈ.' તે કૃત્રિમ રોષ લાવીને બોલી રહી હતી.
તેનો પતિ બોલ્યો : “તું પણ ગાંડી છે. તે પડોશણના ઘરેણાં હતા, તે તો લઈ જ જાયને ? આપણાથી કેવી રીતે રખાય ?”
તમે પણ એનો જ પક્ષ લો છો ? ઘરેણાં પાછા શાના આપવાના? તે શેની લઈ જાય ? તે તેના મનમાં સમજે છે શું ?”
અરે, ગાંડી, તું સમજતી કેમ નથી ? તેણે આપ્યા હતા અને તે લઈ જાય તેમાં આટલો ઉચાટ શું કરવાનો ?”
હવે સુમતિએ દાવ ખેલ્યો : “સ્વામીનાથ ! તમારી વાત સાવ સાચી છે. જેણે આપ્યું તે પાછું લઈ જાય તેમાં શું શોક કરવાનો? આંખની કીકી જેવા બે બાલુડા કુદરતે આપણને આપેલા અને આજે તે બન્નેને કુદરતે પાછા લઈ લીધા છે. કુદરતને ગમ્યું તે ખરું. તેમાં શોક નહિ કરોને?”
સુમતિએ પતિને અંદરના ઓરડામાં લઈ જઈને મડદાં ઉપરની ચાદર ખેંચી. ફગી ગયેલાં બે મડદાં જોઈને તેના પતિ જરાવાર તો અવાક થઈ ગયા. પણ પત્નીની શિખામણથી મનને એકદમ સ્વસ્થ કરી દીધું. કુદરતે થોડા સમય માટે આપેલી ઉછીની ચીજ ગણીને પુત્રોની વિદાયને પ્રસન્નતાપૂર્વક સ્વીકારવા જેટલું મનને મક્કમ કરી દીધું. બબ્બે પુત્રોના આકસ્મિક મૃત્યુની ઘટનામાં પણ મનને સ્વસ્થ
હદયકંપ ૬ ૨૬