________________
સુખ-દુખ જાણે સંધ્યાના રંa
શાસ્ત્રોમાં અનુત્તરદેવોના અપ્રતિમ સુખનું વર્ણન આલેખાયું છે. નિર્મળ અવધિજ્ઞાનનો સ્વામી આ અનુત્તરદેવ દેવશય્યામાં નિત્ય પોઢીને અપ્રતીમ સુખને માણે છે. તે જે શય્યા પર સુવે છે, તેની ઉપર અતિ રમણીય દિવ્ય ચંદરવો બાંધેલો હોય છે. તે ચંદરવા પર નયનરમ્ય મોતીઓ ટીંગાવેલાં હોય છે. મધ્યના મોતીનું વજન ૬૪ મણ હોય છે. તેના તેજ ઝગારા ચારેકોર ચમકતા હોય છે. તે ચંદરવાના ચાર છે. ૩ર મણના ચાર મોતી હોય છે. વળી સોળ મણીયા આઠ મોતી, આઠ મણીયા સોળ મોતી, ચાર મણીયા ૩૨ મોતી, બે મણીયા ૬૪ મોતી અને એક મણીયા ૧૨૮ મોતીથી આ ચંદરવો ખીચોખીચ ભરેલો હોય છે. વાયુનો ઝપાટો આવે અને આ સઘળા મોતીઓ કેન્દ્રના મોટા મોતી સાથે અફળાય ત્યારે અનુપમ રાગ-રાગિણીથી યુક્ત દિવ્યસંગીત ત્યાં પ્રગટે છે. તે ગીત-સંગીતના કર્ણપ્રિય નાદનું અપ્રતીમ સુખ સકલ રોમરાજીમાં અલ્લાદનો ચેપ લગાડે
જે કર્ણમધુર સંગીતથી ભૂખ-તરસના સર્વ દુઃખો વિસારે પડી જાય, દેહના વ્યાધિ પણ શાન્ત થઈ જાય, અને હૃદયના ઉકળાટ પણ શમી જાય તેવા સંગીતના આનંદ કરતા તેમનો તવાનુપ્રેક્ષાનો આત્મિક આનંદ ઘણો ચડી જાય છે. આ અનુપમ સુખ પણ અસંખ્યકાળ સુધી તે ભોગવે છે. કારણ અસંખ્યકાળનું તેમનું આયુષ્ય હોય છે. તે આયુષ્ય અસંખ્યકાળનું ભલે હોય તો તેને અંત છે. તે અતિચિર સુખ અને આનંદમય જીવનને પણ એક અવધિ છે. તે દેવી જીવનનો પણ અંત છે. દીર્ઘ દેવી જીવનના
હૃદયકંપ છે ૧૦૮
