________________
તો તે તો માર્યા જ કરશે?' આ જાગ્રત વિચારણામાંથી એક સર્વ પ્રગટે છે. જેમાંથી મૃત્યુને પણ મારવાનું જોમ ઝળહળે છે. જગતવિજેતા મૃત્યુની સામે જંગ ખેલવાનું સત્ત્વ ખીલે છે. મૃત્યુને મહાત કરવાનું પરાક્રમ પ્રગટવા લાગે છે. પરાક્રમ પૂર્ણ પુરુષાર્થસાધના પ્રારંભ પામીને સતત પુષ્ટિ પામતી રહે તો આખરે એક દિવસ એવો આવે છે કે, જ્યારે મૃત્યુની સ્મશાનયાત્રા નીકળે છે. યમ ઠાઠડીમાં બંધાય છે, કૃતાંતનો જ અંત થાય છે, મરણની જ ચિતા મંડાય છે, એના જ મરસિયા કૂટાય છે અને મૃત્યુ વિજેતા મહારથી અમરતાનો મુગટ પહેરીને પરમસુખની મહાનગરીમાં મજેથી મોજ માણે છે.
પ્રત્યેક પળે જે પોતાના મૃત્યુને આવકારવા તૈયાર છે તે તો કોક ધન્ય પળે જરૂર મૃત્યુનો હત્યારો બની શકશે ! કુદરતના ન્યાયાલયમાં મૃત્યુના ખૂનીને સજા નહિ પણ ઈનામ મળે છે. અનંત ગુણોનો પરમ વૈભવ તેના ચરણે ધરવામાં આવે છે. અનંત સુખના મહાલયમાં તેને બિરાજમાન કરવામાં આવે છે. અનંત સૌંદર્યથી તેને શણગારવામાં આવે છે. અનંત વીર્ય તેને ભેટ ધરવામાં આવે છે. મૃત્યુના ઘાતકને જેલ નહિ, મુક્તિનો મહેલ મળે છે. અપમાન અને તિરસ્કાર નહિ, પણ અલૌકિક સન્માન મળે છે. સમગ્ર બ્રહ્માંડના રાજરાજેશ્વર પદે તેનો અભિષેક થાય છે. અનંત અને અક્ષય લક્ષ્મીના માલિક તરીકે તેને જાહેર કરવામાં આવે છે નિરંતર પરમ તૃપ્તિનો ધન્ય આત્માદ તેને બક્ષિસ રૂપે મળે છે. આત્મગુણોનું અનંત ઐશ્વર્ય તેનામાં ખડકાય છે. નિર્ભેળ આનંદનો તે પરમ ભોક્તા બને છે. આ મહાપરાક્રમી મૃત્યુવિજેતાને વિશ્વ વંદે છે. દેવો પણ તેને નમે છે. સમગ્ર પ્રકૃતિ તેની દાસી બને છે.
હૃદયકંપ છે ૧૦૭
