________________
ગૌતમસ્વામીને ચેન નથી પડતું!
આમ તો બહુ ગંભીર ઑપરેશન હતું, અહંકારની ગાંઠ બહુ વકરેલી હતી. કેન્સર જેવા જાલિમ દરદોનું ઑપરેશન કરતાં કલાકો લાગતા હોય છે. અહંકાર જેવા જાલિમ રોગનું ઓપરેશન પ્રભુએ કેટલી સિફતથી અને કેટલી ઝડપથી કરી નાખ્યું!
ઑપરેશન કરતા પૂર્વે બેહોશી જરૂરી ગણાય છે. પરંતુ દૂરથી હૉસ્પિટલ કે ઑપરેશન થિયેટર જોતાની સાથે કોઈ દરદીને બેહોશી લાગી જાય તેવું ક્યાંય સાંભળ્યું છે ? પ્રભુના દિવ્ય સમવસરણની દિવ્યતા નિહાળીને જ ઇન્દ્રભૂતિ મુગ્ધ બની ગયા. પ્રભુએ ખાસ એનેસ્થેસિયા આપવો ન પડ્યો.
“પધારો, ઇન્દ્રભૂતિ ગૌતમ! સુખરૂપ પધાર્યા?' પ્રભુ આમ બોલી રહ્યા છે, ત્યારે આપણા જેવાને લાગે કે હજુ તો એનેસ્થેસિયા અપાઈ રહ્યો છે... તેની અસર થશે પછી ઑપરેશન શરૂ થશે.પણ લે! જોત જોતામાં આ તો ઑપરેશન પણ થઈ ગયું!
ઘણા ડૉક્ટર એવી કુશળતા ધરાવતા હોય છે કે ઈજેક્શન અપાઈ જાય તેની દરદીને જરાય ખબર જ ન પડે. ઇજેક્શન આપીને ડૉક્ટર સ્પિરિટ ઘસે ત્યારે દરદી તો કદાચ એ ખ્યાલમાં હોય છે કે ડૉક્ટર ઇજેક્શન આપતા પૂર્વે મને સ્પિરિટનું પૂમડું ઘસી રહ્યા છે.
પ્રભુ વીર ઇન્દ્રભૂતિનું ઑપરેશન કરતા પૂર્વે તેને આપલો મધુર આવકારના પ્રસંગ પરથી એટલો પદાર્થપાઠ શીખવા જેવો છે કે, એનેસ્થેસિયા આપ્યા વગર ઑપરેશન થાય નહિ અને એનેસ્થેસિયા આપતાં બરાબર આવડે તો ગંભીર દરદનું ઑપરેશન પણ સરળતાથી પાર પડે છે. આપણે તો ગમે ત્યારે ગમે તેને આડેધડ ચીરી નાખતા હોઈએ છીએ. કોઈના દોષનું ઉદ્ધરણ કરવું તે કેન્સરના કે બાયપાસના
ઑપરેશન જેવી જ ગંભીર ક્રિયા છે, એટલે તે કરનારમાં એક નિષ્ણાત સર્જન જેવી સજ્જતા અને તેના જેવું જોખમદારીનું ભાન હોવું ઘટે.
- ગૌતમ ગોષ્ઠિ ૧૧
