________________
ભાગે સ્પૃહા કે માનના કંટક પણ નજરે ચડતા હોય છે. કંટકહીન ગુલાબના છોડ જેવી વિસ્મયકારક ઘટના એટલે પ્રભુ ગૌતમસ્વામી!
એકદરિદ્ર પરિવારના બાળકને બીજાં બાળકોના મુખેથી પૈડાનું નામ સાંભળીને પેંડો ખાવાની લાલસા થઈ. તેની મમ્મીએ રેવડીનો દાણો આપી તેને ફોસલાવ્યો; લે બેટા, ખા આ પેંડો અને પછી તો રેવડીના દાણા ચાવતાં ચાવતાં તે પેંડો ખાધાના મિથ્યાભ્રમમાં રાચતો રહ્યો. તે પરિવારની સ્થિતિ સુધરી. માતા પોતાના સંતાનની કામનાને શે ભૂલે? માએ સાચા પેંડા લાવી બાળકને આપ્યા. હવે તો તે મોટો પણ થઈ ગયો હતો. બેટા! મેં તારી સાથે છેતરપિંડી કરેલી. તું ત્યારે ખાતો હતો તે રેવડી હતી. સાચો પેંડો તો આ છે. પણ ત્યારે કોઈ સંતની પ્રેરણાથી મીઠાઈ પ્રત્યે વૈરાગ્ય કેળવી તેણે પેંડા સહિત સર્વ મીઠાઈઓનો ત્યાગ કરી દીધો હતો. પેંડો મળ્યો પણ... પેંડો ખાવાની આસક્તિ ખરી પડી.
ગૌતમ પ્રભુ માટે “અનંતલબ્લિનિધાન' કે “લબ્ધિ તણા ભંડાર' જેવાં વિશેષણો પ્રયોજવાનું મન બહુ નથી થતું. પ્રભુ ગૌતમ કદાચ નારાજ થઈ જશે તો!ડર લાગે છે. આ ભૌતિકલબ્ધિઓ, જેમને મન આધ્યાત્મિક લબ્ધિઓનું ધાન્ય ઉગાડવા જતાં ઊગી ગયેલું ઘાસ માત્ર હતું. તેમને આ વિશેષણો પસંદ ન જ પડે. નાનપ તો લાગે જ ને! મુંબઈના કોઈ શ્રીમંત ઝવેરીને પોતાના વતનના બાપદાદાના વાડામાં મોટી ઘાસની ગંજી હોય, તેથી કોઈ તેની ઓળખાણ ‘ઘાસની ગંજીના માલિક' તરીકે આપે તો તેને માઠું ન લાગે?
તેમના માટે “અનંતલધિનિઃસ્પૃહ' કે “નિઃસ્પૃહતાના ભંડાર' જેવાં વિશેષણો વધુ ઉચિત લાગે. પણ તે વિશેષણોય પ્રભુ ગૌતમને તો ન જ ગમે. તે તો કહેશે “નિ:સ્પૃહ” વિશેષણ પણ મારી
ગૌતમ ગોષ્ઠિ ૩ થી
