________________
ચડાવીને ટૂંપો દઈદે છે.
આપણું નાનકડું પણ સત્કાર્ય કે નાનકડો પણ સગુણ સોનાની અંબાડી જેવો છે. સોનાની આ અંબાડી તો નિઃસ્પૃહ ભાવના ઐરાવણ હસ્તિરાજ પર શોભે. આપણે તો આ અંબાડીને અહંકારના ગધેડા પર ચડાવી દઈએ છીએ. પ્રભુ ગૌતમનું ચરિત્ર નિઃસ્પૃહતાની દિવ્યા સંગીતશાળા છે, જેની દીવાલો એવી સાઉન્ડપ્રૂફ છે, જેમાં આત્મશ્લાઘા કે આપબડાઈનો કાઈ ઘોંઘાટપ્રવેશી શક્તો નથી.
આપણે તો આપણી નમસ્કારની સાધનાને પણ અહંકારના ક્યારાનું ક્યારેક ખાતર બનાવી દેતા હોઈએ છીએ. આપણી વૈભાવિક દશાના રાફડામાં પડેલા અહંકાર નામના નાગને આપણે જ, આપણાં જ સુકૃત્યોની પ્રશંસાનું દુગ્ધપાન કરાવીને તગડો બનાવતા હોઈએ છીએ.
પવ: પ મુવાનાં વિવિષવર્ધન...'' આ સુભાષિત આપણે માત્ર મુખપાઠનહિ, દિલપાઠ કરવા જેવું છે.
નિઃસ્પૃહશિરોમણિ પ્રભુ ગૌતમનું ચરિત્ર આપણને ઠોકી ઠોકીને જાણે કહી રહ્યું છે : હે પામર જીવ!અહંકારની પિશાચ-પ્રતિમાને તારા સત્કાર્યોના સુવર્ણ-વરખની આંગી રચવાની અજ્ઞતાનું ટાળી દે.
જે સુકૃત્ય અને સદ્ગણ જાહેર ન થાય, તેની પ્રશંસા ન થાય, તેના સાટે થોડાં માનપાન ન મળે તો જાણે કે તે સુકૃત્ય અને સદ્ગુણ નિષ્ફળ ગયાનો અહેસાસ થાય, તેટલી હદે આપણે પ્રશંસા-પ્રેમને પોષ્યો છે. કેવલજ્ઞાન અને મોક્ષ અપાવે તેવી કેવલી પ્રરૂપિત કલ્યાણકારી સાધના કેટલી અમૂલ્ય! માનપાનના નકલી નગદ ખાતર આપણે તે કીમતી સાધનાને ઘણી વાર ફૂંકી મારતા હોઈએ છીએ. સવા લાખનો માલ સવાસોમાં ફૂંકી મારનારો દીકરો ઘરખોયો' કહેવાય. કલ્યાણકારી સાધનાને પ્રશંસા ખાતર ફૂંકી મારનાર કેવો? એકના એકમાલનો બે વાર સોદો થાય નહિ. સુકૃત્ય કે સાધનાના બદલામાં માત્ર થોડીક પ્રશંસા
- ૧૦૦ ગૌતમ ગોષ્ઠિ
