________________
૩૭૬
રત્નત્રય ઉપાસના
ચરૂ કઢાઈઆ અતિ ઘણા, બીજાનું નહિં લેખું; ખોખરી હાંડી એના કર્મની, તે તો આગળ દેખું. એક. ૪ કેના છોરૂ ને કેના વાછરૂ, કેના માયને બાપ; અંતકાળે જાવું (જીવને) એકલું, સાથે પુણ્ય ને પાપ. એક. ૫ સગીરે નારી એની કામિની, ઉભી ટગમગ જુવે;
તેનું પણ કાંઈ ચાલે નહીં, બેઠી ધ્રુસકે રૂપે. એક. ૬ વ્હાલાં તે વ્હાલાં શું કરો ? વ્હાલાં વોળાવી વળશે;
વ્હાલાં તે વનનાં લાકડાં, તે તો સાથે જ બળશે. એક. ૧ નહીં ત્રાપો નહીં તુંબડી, નથી તરવાનો આરો;
ઉદય રતન પ્રભુ ઈમ ભણે, મને પાર ઉતારો. એક. ૮ 新事
રહનેમીની સજ્ઝાય
કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને મુનિ રહનેમી નામે, રહ્યા છે ગુફામાં શુભ પરિણામ રે છે દેવરિયા મુનિવર ધ્યાનમાં રહેજો, ધ્યાન થકી હોય ભવનો પાર રે. દેવ. વરસાદે ભીનાં ચીવર મોકળા કરવા, રાજુલ આવ્યા તેણે ઠામ રે. દેવ. ૧ રૂપે રતિ રે વસ્ત્ર વર્જીત બાળા, દેખી ખેલાણો તેણે કામ રે; દેવ. દિલડું લોભાણું જાણી રાજુલ ભાખે, રાખો સ્થિર મન ગુણના ધામ રે. દેવ. ૨ જાદવ કુળમાં જીનજી નેમ નગીનો, વમન કરી છે મુજ ને તેણ રે; દેવ. બંધવ –તેહના તમે શિવાદેવી જાયા, એવડો પટંતર કારણ કેણ રે. દેવ. ૩ પરદારા સેવી પ્રાણી નરકમાં જાય, દુર્લભ બોધી હોય પ્રાય રે; દેવ. સાધ્વી સાથે ચૂકી પાપ જે બાંધે, તેહનો છુટકારો કદીય ન થાય રે. દેવ. ૪ અશુચી કાયા રે મળ મૂત્રની ક્યારી, તમને કેમ લાગી એવડી પ્યારી રે; દેવ. હું તે સંયમી તમે મહાવ્રત ધારી, કામે મહાવ્રત જાશો હારી. દેવ. ૫ ભોગ વમ્યા રે મુનિ મનથી ન ઈચ્છે, નાગ અગંધન કુલના જેમ રે; દેવ. ધિક્ કુળ નીચા થઈ નેહ નિહાળે, ન રહે સંયમ શોભા એમ રે. દેવ. ૬
વિશેષ પ્રસાદ લેવો નહીં.
