________________
મુનિ નંદીષણ
ભાવિના ભાવ ભજવાયાં ! ગાવાં હતાં નહિ જે ગીતો
આજ અચૂક ગવાયાં ! ઊગમણી દિશાનો યાત્રી આથમણે અટવાયો ભોગાવલી કમને કારણ લલનામાં લપટાયો મિથ્યા નહિ રે થાશે કદાપિ લેખ લલાટે લખાયાં !
પ્રાયશ્ચિતના પ્રતિક રૂપે એક પ્રતિજ્ઞા પાળે રોજ રોજ દસ દસ માનવને દીક્ષા પંથે વાળે.
ગણિકા સંગે, રમતાં રંગે વરસો વીત્યાં બાર પૂર્વ દિશાને દ્વારે ઉઘડી આજ અનોખી સવાર નવ જણ માન્યાં, એક ન માને દીધી શીખ હજાર શુષ્ક હૃદયનો આ સોનીડો ના સમજે તલભાર;
શીદને પડી રહ્યાં છો પોતે જો સંસાર અસાર ! વાણી જુદી, વર્તન, જુદું કેમ પમાયે પાર !!' “ભોગ કર્મ છે બાકી મારે હજી ઘણી છે વાર ડૂબ્યો છું તેથી તો વાંચ્છુ બીજાનો ઉદ્ધાર !' ચર્ચા ચાલી રહી ત્યાં ગણિકા આવી ઉભી તે વાર; નાથ પધારો મોડું થાય છે, જે ભોજન તૈયાર !' કયારનો સમજાવું આને પીગળે નહિ લગાર ત્યાં લગી ખાવા કે પીવાનો થાય નહિ જ વિચાર, સૂઝી મશ્કરી ત્યાં ગણિકાને હસી રહી પળવાર; બીજો કોઈ નથી તો સ્વામી તમે થાવ તૈયાર !!
હાસ્ય-વિનોદી ભાવથી નીકળ્યાં ગણિકા-વેણ સુણતાં સ્તબ્ધ થઈ ગયા તૂર્તજ નંદીષેણ !
અકથનીચ મહિમા કહ્યો, નવકાર મંત્રનો ભાઈ વાણી વર્ણવી નવ શકે, અનુભવથી સમજાય.