________________
-
-
-
શ્રીપાળ રાજાને રાસ સરખા સિંહરથ રાજાના કુંવરજીને પામી છે. ધન્ય છે એણોના પુણ્યને ! અને ધન્ય છે એણુની ધર્મ દઢતાને !” ઈત્યાદિ પ્રશંસાવાકય કહી ત્યાંથી ઊઠી ઊભી થઈ, એગ્ય શબ્દોમાં પિતાને પીઅર જવાનું સૂચવી રૂપસુંદરી રંગ સહિત રવાના થઈ, અને પીઅરમાં જઈ પિતાના ભાઈ પુણ્ય પાળને તેણીએ તે બધી વાત કહી સંભળાવી. એથી તે પણ બહુ રાજી થશે. તથા તે પુણ્યવંત ભાણેજી-જમાઈને પોતાની હવેલીમાં પધરાવવા માટે હાથી ઘોડા રથ ને પિટલનું લશ્કર તૈયાર કરી ઘણું પરિવાર સહિત તેજી, કુશળ ઘોડાઓને નચાવતા સુંદર પિશાકવાળા સવારે અને રત્ન જડેલી ઘણી સૂર્યમુખીઓ, ગડગડતાં ઢોલ નગારાઓના નાદ તથા ફરકતાં પચરંગી તેજી નિશાન સહિત ભારે દમામથી ચાલતો ચાલતો જ્યાં ભાણેજ-જમાઈ રહેતો હતો ત્યાં તુરત પુણ્યપાળ આવી પહોંચ્યા. (૧-૭) (ઢાળ અગિયારમી-રાય કહે રાણી પ્રત્યે સુણ કામિનીરે-એ દેશી)
આ જમાઈ પ્રાહણ જયવંતાજી; અમ ઘર કરી પવિત્ર, ગુણવંતા. સહુને અચરિજ ઉપજે, જ. સુણતાં તુમ ચરિત્ર. ગુ. ૧ માઊલ સસરે પૂર, જ. ભેગ ભલા ધરી નેહ. ગુણ. ૨ ગજ બેસારી ઉત્સ, જ, પધારવા નિજ ગેહ; ગુણ. એક દિન બેઠા માળિયે, જય. નયણા ને શ્રીપાળ; ગુ. વાજે ઈદે નવનવે, જય. માદળ ભુંગળ તાળ. ગુ. ૩ રાય રાણું રંગે જુવે, જ્ય. થેઈ થઈ નાચે પાત્ર; ગુ. ભરત ભેદ ભાવે ભલા. જય. વાળ પરિ પરિ ગાત્ર, ગુ. ૪
અર્થ:-સાધમીકને ત્યાં જઈ રાજરીત પ્રમાણે શ્રીપાળકુંવરને મળી પુણ્યપાળ મામોજી કહેવા લાગે કે-“હે જયવંત અને ગુણવંત પરોણું જમાઈરાજ! મારી સાથે પધારી મારા મકાનને પાવન કરે. હે જસવંતા જમાઇજી! આપનું ચરિત્ર સાંભળતાં જ બીજા સઘળાંઓને આશ્ચર્ય પેદા થાય તેમ છે, તે મને સર્વ કરતાં વિશેષ આનંદાશ્ચર્ય ઉત્પન્ન થાય એ સંભવિત જ છે; માટે હવે આપ મારે ત્યાં જ નિવાસ રાખો સ્વીકારી તુરત પધારે.” આ પ્રમાણે પ્રેમપૂર્ણ વચને સાંભળીને તે હકીકત
