________________
ખંડ પહેલે
૫૫ - કર્યેથી રાજ્યની સલામતી નહી જળવાઈ શકાય.” મંત્રીનાં ચોગ્ય વચન સાંભળી કમળપ્રભાએ કહ્યું “વિચક્ષણ પ્રધાનજી! હવે તમે પોતે જ અમને આધાર આપનાર છે, માટે શ્રી પાળને રાજ્યતિલક કરી એની આણુ–દુવાઈને અમલમાં લાવવાનો અધિકાર સફળ કરો.”
(૧-૮)
(ઢાળ દશમી-રાગ રામગિરી વા મારૂ. જગતગુરૂ હીરજરે. એ દેશી.)
મૃતકારજ કરી રાયનારે, સકલ નિવારી શેક, મતિસાગર મંત્રીશ્વરેરે, થિર કીધાં સવિ લેક,
દેખે ગતિ દેવની દેવ કરે તે હોય, કુણે ચાલે નહીં. રાજ ઠવી શ્રીપાળનેંરે, વરતાવી ત: આણુ, રાજ કાજ સવિ ચાલવેર, મંત્રી બહુ બુદ્ધિખાણ ઈણ અવસર શ્રીપાળને રે, પીતરીઓ મતિમૂઢ, પરિકર સઘળે પાલટીરે, ગઝ કરે ઈમ ગઢ.
દેખે. ૩. મહિસાગરને મારવારે, વળી હણવા શ્રીપાળ, રાજ લેવા ચંપાતળુ, દુષ્ટ થયા ઉજમાળ.
દેખે. ૪ કિમહિક મંત્રીસર લહરે, તે વૈરીની વાત, . રાણીને આવી કહેરે, નાસે લઈ અધરાત, દેખે. ૫
જે જાશે તો જીવશોરે, સુત જીવાડણ કાજ, કુંવર જે કુશલો હશેરે, તે વળી કરશે રાજ. દેખે. ૬.
અથર–ઉપર પ્રમાણે વાર્તા થયા પછી રાજાને છેલ્લે સંસ્કારમૃતકારજ વગેરે કરી સઘળો શેક દૂર કરીને મતિસાગર મંત્રીશ્વરે હૈયતને હૈયાધારણ આપી સ્થિર કરી, કવિ શ્રોતાજનેને, અને વેવાણુ વેવાણુને કહે છે કે-“કમની કેવી વસમી ગતિ છે તે જુઓ ? જે કર્મ કરે છે તે જ થાય છે; પણ તેમાં કોઈનું ડહાપણ ચાલતું જ નથી–અગર તેના ઉપર કોઈનું જોર પણ ચાલતું નથી” રાજ્યગાદી ઉપર શ્રી પાળરાજાને બેસાડી પોતાના રાજ્યમાં બધે તેની આણને ઢંઢેરો ફેરવ્યો, અને તે પછી તે બહુ બુદ્ધિનિધાન પ્રધાન કુલ રાજ્યકારોબાર ચલાવવા યત્નવાન થયો. એ અરસાની
