________________
૫૦
શ્રીપાળ રાજાના રાસ
એટલે કાઈ પણ સાંસારિક કથાના કહેવાથી ચેારાશી આશાતના પૈકી એક માટી આશાતના લાગે. એ માટે જ્યાં હાલમાં અમે રહીએ છીએ, ત્યાં દર્શન કરી આવ્યા બાદ અમારી સાથે પધારા અને બધી વાત સાંભળેા કે જેથી આપના હૃદયમાં આનંદના જ ઉભરા આવશે.” આ પ્રમાણે પુત્રીનુ ખેલવુ થતાં શેક દૂર કરી રૂપસુંદરી જિનદન સ્તવનમાં નિમગ્ન અની, અને તે પછી તેએની સાથે સાથે સાધર્મી ભાઈના મકાનમાં જઈ પહેાંચી તથા ત્યાં વર વહૂ અને અન્ને વેવાણા એમ ચારે ચતુરસુજાણ જન આન'ચુકત બેઠાં. અહા ! જે દિવસ પેાતાના વહાલા માણસને મિલાપ થાય તે દિવસ અને તે વખતને ધન્ય છે; કેમકે દુઃખ-સુખની વાતા કરવાના વખત મળવાથી હૃદયને બહુ જ શાંતિ મળે છે ને સતાપ ટળે છે. ( આ શિવ કથન છે. ) પછી રૂપસુંદરીએ પુત્રી મયણાસુંદરીના મેઢેથી બધી વાત સાંભળી અને આશ્ચયકારી બનાવ બનેલા જાણતાં જ તેણીના આત્માને બહુ જ પ્રસન્નતા પ્રાપ્ત થઈ તે એટલા સુધી કે હૈયામાં હર્ષોં ન સમાતાં હર્ષોંનાં આંસુ રૂપથી આંખાને રસ્તે થઇને તે ઉભરાઈ જતા આવા બનાવથી કયા સમજુ જનને હર્ષોં પેદા ન થાય ?
૫.
ઢાળ નવમી-અધČડિત ગારી નાગિલારે-એ દેશી. ) વરવહુ મેહુ સાસુ મલી રે, કરે વેવાહણ વાતરે, કમળાં રૂપાંને કહેરે, ધન તુમ કુળ વિખ્યાતરે— જીએ ગમગતિ પુણ્યનીરે. પુણ્યે વછિત થાયરે, વિદુખ દુર પળાયરે, નુએ અગમગતિ પુણ્યનીરે.
હૂએ અમ કુળ ઉદ્દે રે, કીધા અમ ઉપગારરે, અમને જિન ધર્મ શ્રૃઝબ્યારે, ઊતાર્યાં દુખ પારરે. સૂઈ જિમ દ્વારા પ્રતે રે, આણે કસીદેા ડામરે, તિમ વહુએ” મુજ પુત્રનીરે, ઘણી વધારી મામરે.
"
જણાયા ! (૧–૧૩ )
જી
#
રૂમાં કહે ભાગ્યે લઘારે, અમે જમાઈ એહરે, રચિંતામણિ સારિખારે, સુંદર તનુ` સસનેહરે જી ૪ સુણવા અમ ઇચ્છાધણીરે, એહનાં કુળ ઘર વશરે, પ્રમે... તેહ પ્રકાશિયેરે. જિમ હિંસે અમ હુ'સરે.
શું પ
