________________
શ્રીપાળ રાજાને શાસ આધાર દેનાર બીજે કઈ નથી; માટે અમ સેવકનાં દુખ અને દુભાંગ્ય ૧૨ કરે.” આવું ચિંતવી કાયોત્સર્ગ કર્યો, એટલામાં તો અચિંત્ય મહી– માવત આદીશ્વર પ્રભુના સેવકેની યોગ્ય અરજને ધ્યાનમાં લઈ તરત પ્રભુશ્રીના કંઠમાને પુષ્પહાર અને હાથમાંનું બીજું એ બે વસ્તુ પરમેચિરના પ્રતાપથી બીજાં બધાં ભાવિક લોકેનાં દેખતાં જ ઉંબરાણાના હાથ આગળ આવી પડી, એટલે તરત તેણે તે બન્ને ચીને વધાવી હાથમાં -લઈ લીધી. કાઉસ્સગ પાર્યા વગર એ કાર્ય ન થાય-ચીજો ન લેવાય
એમ ઉબરરાણાના જાણવામાં ન હોવાથી, તેમજ દેવે તુષ્ટમાન થઈ આ - થીજ આપી છે, માટે તરત વધાવી લેવી એમ જાણવામાં હોવાથી તે ચીજો લઈ લીધી. એ ચીજે વડે શાસનદેવે એવું સૂચવ્યું કે “હે ઉબર રાણા! આ સુગધી સુંદર પુષ્પહાર કે જે જગત પૂજ્યોના કંઠમાં રહેનાર છે તે જ તું શ્રેષ્ઠ પુરુષોના ગળાના હાર સરખે વહાલે અને દશે દિશાએ સારી વાસના–કીતિના ફેલાવાવાળો થઈશ, અને આ મંગળ દેનારા બીજેરાના , ફળ સરખે મંગળકારી નિવડીશ”) આ પ્રમાણે આનંદ મંગળ સૂચક બનાવ બન્યા પછી મયણાસુંદરીએ કાઉસ્સગ્ય પાર્યો. પણ તેણીના હૈયામાં હર્ષ સમાતો ન હત-હર્ષ ઉભરાઈ જતું હતું. તે મનમાં નિશ્ચય પૂર્વક ચિંતવવા લાગી છે-“જરૂર શાસનદેવેજ અમને આ કપરૂપ નિવા, સજ બક્ષી છે.” આ પ્રમાણે આ સારા ગુણે ભરેલા શ્રીપાળના રાસમાં
આ છઠ્ઠી ઢાળ પૂર્ણ થઈ. વિનયવિજયજી કહે છે કે-આ રાસ સાંભળનારાએને ઘેર મંગળિકમાળા થજે.
(૧૧-૧૭)
(દોહરા છંદ), પાસે પિષહશાળામાં, બેઠા ગુરુ ગુણવત, કહે મયણા દિયે દેશના, આ સુણિ કત. ૧ નરનારી બેઉ જણાં, આવ્યા અને પાય; વિધિપૂર્વક વંદન કરી, બેઠાં બેસણુ ઠાય. ધર્મલાભ દેઈ ધુરં, આણી ધમસનેહ; ચગ્યજીવ જેણી હવે, ઘર્મ કહે ગુરૂ તેહ, તા . ૩
૧ સાચી ભક્તિવડે શાસનદેવ સંતુષ્ટમાન થાય છે, નહીં કે લેકરંજન માટે કરેલી પતિથી દેવો પ્રસન્ન થાય છે; એ વાતની પ્રતીતિ આ સંબંધ આપી રહેલ છે. .
