Page Text
________________
ખડ પહેલો અર્થ ઉપર કહેલા નીતિવાકયથી અભિમાની પ્રજા પાળનું મયણાસુંદરીની બંગધ્વની વડે જાતિ અપમાન થયું જણાયું એથી, તથા તેણીએ વિશેષમાં એ કહ્યું કે “જે મનુષ્યના મનરૂપી મંદિરની અંદર ઝળહળતા દીવાની પેઠે વિવેક રૂપી સાચો દી દીપતો હોય તે મનુષ્યના અંગમાં ભલેને અનેક અજ્ઞાન તેને નડવાં આવે, તે પણ તે કદી પણ તેને નડીખલેલ પહોંચાડી શકતાં નથી.” પિતાજી ! આ બોધવચનમાં કહેલા સાચા દીવાની આપના મનમંદિરમાં અછત હેવાથી આવાં અજ્ઞાન નડવા પામે છે. તેથી “જેને તેને હુંજ સુખી દુઃખી કરી શકું છું” એવું અજ્ઞાનયુકત વચન બોલે છે, પણ તે અયોગ્ય છે, માટે આ૫ ખટું અભિમાન ન કરો, કેમકે આ બધી ત્રાદ્ધિ ખચિત દરિયામાં થતી ભરતી ઓટના જેવી જ જરાવારમાં છેલમછળ અને જરાવારમાં ધૂડ ઉડે એવી અસ્થિર છે, ને નથી, ” તે તેવી અસ્થિર ઋદ્ધિને ગર્વ કરી જે કંઈ સુખી દુઃખી કરવાને ' ફાંકે રાખે છે તે મિથ્યા છે. અર્થાત્ એવી ઋદ્ધિ પિતાની પાસે હંમેશ કાયમ રહેશે એજ કયાં નક્કી છે? અને નક્કી નથી તે સુખી દુઃખી કરવાનું પણ
ક્યાં કાયમ રહ્યું? સુખ અને દુઃખ સર્વ પ્રાણી પોતપોતાના કર્મનાજ પ્રતાપથી અનુભવે–ભોગવે છે. અને જ્યારે કેઈનું કર્યું એાછું વધતું થતું નથી તે આપ શી રીતે વધારે ઓછું કરી શકે તેમ છે ! માટે એ વાતનો ખાટે ગર્વ ન કરો.”
(૧-૨) રાજા કેપે કળકળ્યોરે, સાંભળતાં તે વાત. વહાલી પણ વેરણ થઈરે, કીધો વચનવિધાતરે બેટી ! ભલીરે ભણી તું આજ, તે લેપી મુજ લાજ રે બેટી! વિણસાધ્યું નિજ કાજ રે બેટી ! તું મૂરખ શિરતાજ રે
બેટી ! ભલી રે ભણી તું આજ, ૩ પિષીને પિટી કરીરે, ભેજન દૂર કપૂર, રયણહિંડોળે હિંચતીરે, બેગ ભલા ભરપૂર રે બેટી!ભલી. ૪ પાટ પાર્ટબર પહેરણે રે પરિજન સેવે પાય, જગમાં સહુ જી જી કરે રે, એ સવિ મુજ પસાયરે બેટી!
ભલી રે ભણી તું આજ. ૫ ૧ આ કથન આપણને એજ બેધ આપે છે કે પિતાના પૂર્વ કર્મ સિવાય બીજું કોઈ સુખી કરવા સમર્થ છેજ નહિ, માટે હું અમુકને સુખી કરીશ એવું બોલવું તે જૂઠું ગુમાન છે.
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |