Page Text
________________
ખડ ચાયા સા કહે ઞીજાની પણ Rsિ'સા દુઃખ દિયેરે, જનમ અનંતા દુખ દીયે રૂષિધાતરે; રાજા ભાંખે નવિ કરસ્ય ફિરિ એહવુ રે, વીતા કેતાઇક વાસર જામરે; ગાખથકી મુનિ દીઠા ફરતા ગાચરીરે, વીસારી રાણીની શિક્ષા તામરે, નગરી વિટાલી ભીખે કહે નૃપ ઉડનેરે, કાઢા માહિર એહને ઝાલી કઠરે; રાણીયે દીઠા ગાખથકી તે કાઢતારે. રાજાને આદેશે લાગી લહરે.
૨૮૯
સાં. ૧૪
સાં, ૧૫
સાં. ૧૬
અર્થ :–એક વખત તે રાજા સાતસેા ઉદ્ધત પુરૂષાની સાથે શિકાર રમવા ગહન વનની અંદર ગયા, તે સ્થળે રાગથી પીડાતા જૈનમુનિ કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાન ધરી ઊભા હતા. તેને જોઇ રાજા મેન્ચે- આ તા રાગથી પીડાતા કાઢિા છે. ’ એટલું ખેલતામાં તે તે સાતસેા ઉદ્ધૃતાએ તે મુનિને ઘણેાજ માર માર્યો. જેમ જેમ તેએએ મુનિને મારફાડ કર્યાં કરી તેમ રાજાના મનમાં હાસ્ય-ગમ્મત પેદા થતી ગઈ અને મુનિના મનમાં શાંતરસ પેદા થતા ગયે. આવી રીતે મુનિને મહાત્રાસ આપી તે બધાએ શિકાર કરીને પાછા પેાતાને મુકામે રાજી થતા થતા આવ્યા. વળી કાઈ વખતે તે રાજા એકલેાજ શિકાર રમવા ગયા ને મૃગને જોતાંજ તેણે ઘેાડાને તે પાછળ દોડાવ્યા; પણ હરણ નાસીને નદી તીરના વનમાં કયાંક ભરાઈ પેઢા. તેને જોતા જોતા રાજા તે વનમાં ભૂલા પડચેા. દરમ્યાન ત્યાં એક મુનિને જોયા. એટલે તે મુનિને કાન ઝાલી નદીના પાણીની અંદર ઝમેળવા લાગ્યા. છતાં થાડી વાર પછી રાજાના મનમાં કઈક દયા આવી તેથી સુનિને પાણીમાંથી બહાર કહાડી પછી તે પેાતાને ઘેર ગયે અને તેણે મુનિને ઉપસ કર્યાની વાત રાણીને કહી સ'ભળાવી; એટલે રાણી મેલી
C
હે સ્વામી! બીજાની હત્યા કરીએ તે પણ દુ:ખ દેનારી નીવડે છે, તા ઋષિની ઘાત તેા અનંતાભવ ભગી દુ:ખ દેનારી નીવડે એમાં તે કહેવા જેવુંજ શું છે ? ' તે સાંભળી રાજા પાપથી ડરીને બેન્ચેા-ઢવી ! હવે ફરીથી એવું પાપ કાઈ વખત પણ નહીં કરૂ'; વળી કઈક વખત ગયા માદ રાજાએ રાજમહેલના ઝરાખામાં બેઠે બેઠે એક મુનિને ગાચરી ફરતાં જોયેા કે રાણીની આપેલી શીખામણુ ને તેવું પાપ ન કરવાની કરેલી
G
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |