________________
૨૩૧
ચં. ૨.
ચં. ૩
ખંડ ચોથો :
(ઢાલ જેથી–દેશી કડખાની.) ચંગ ૨ણરંગ મંગલ અતિ ઘણું,
ભુરી રણદૂર અવિર વાજે; કૌતકી લાખ દેખણ મલ્યા દેવતા,
નાદ દુદુભિ તણે ગયણ ગાજે. ઉગ્રતા કરણ રણભુમી તિહાં શેધિર્યો;
રેધિયે અવધિ કરી શસ્ત્રપૂજા; બધિર્યો સુભટ કુલ વંશ શંસા કરી,
ધિમેં કવણુ વિણ તુજજ દૂજા. ચરચિયે ચારૂ ચંદન રસ સુભટ તનુ, અરચિય ચંપકૅ મુકુટ સીસેં; સાહિમેં હલ્થ વર વીર વલયં તથા, કલ્પતરૂ પરિ બન્યા સુભટ દીસે. કઈ જનની કહે જનક મત લાજવે. કઈ કહે મારૂં બિરૂદ રાખે; જનક પતિ પુત્ર તિહું વીર જસ ઊજલા, સહિ ધન જગતમાં અણિય આખે. કઈ રમણ કહે હસિય તું સહિશ કિમ, સમરે કરવાલ શર કુતધારા; નયણબાણે હો તુજ મેં વશ કિયે, તિહાં ન ધીરજ રહ્યો કર વિચારા. કઈ કહે માહરે મોહ તું મત કરે, મરણ જીવન તુઝ ન પીઠ છાંડું; અધરસ અમૃતરસ દય તુઝ સુલભ છે, જગત જય હેતુ હો અચલ ખાંડું. ઈમ અધિક કૌતુકે વીરરસ જાગતે, લાગતે વચન હુઆ સુભટ તાતા; ; . સૂર પણ ક્રૂર હુઈ તિમિરદળ ખંડવા, પૂર્વ દિશિ દાખવે કિરણ રાતા,
ચ.
૪
ચં
૫
-
ચં. ૬
ચં. ૭