Page Text
________________
૧૮૧ વાર નિરખ્યા કરતી હતી. કવિ કહે છે કે–૧ જે કે શેલડી, દહી, મધ સાકર અને દ્રાખ એ બધાં જેવાં જોઈએ તેવાં મીઠાવાળાં છે; તો પણ જેનું મન જે ચીજની સાથે જોડાઈ ગયું હોય તેને તે જ ચીજ મીઠી લાગે છે; પરંતુ બીજી લાખ ચીજો મીઠી હોય તો તે બધી ફિકીજ લાગશે. મતલબ કે બીજા રાજાઓ ઘણું રૂપ ગુણ વગેરેથી અલંકૃત છે; પણ કુંવરીનું મન શ્રીપાળકુંવરની સાથે લગ્ન થયેલ હોવાથી બીજા રાજાઓ ઠીક છતાં પણ એકે પસંદ પડતાં જ નથી. કેમકે જેને જે રૂચે તે જ પચે છે !
( ૧૪-૨૧ ) અણુ અવસરે થંભની પૂતળી, મુખે અવતરી હારને દેવરે, કહે ગુણગ્રાહક જે ચતુર છે, તે વામન વર તતખેવરે. જૂ. ૨૨ તે સુણી વરિયો તે કુંવરીએં, દાખે નિજ અતિતી કરૂપરે, તે દેખી નિભંભે કુજને, તવ રૂઠા રાણુ ભારે જૂ. ૨૩ ગુણ અવગુણ મુગ્ધા નવિ લહે, વરે કુછજતજી વાર ભૂપરે; પણ કન્યા રત્ન ન કુંજનું, ઉકરડે છે વર ધૂપરે. જા ૨૪ તજ માળ મરાળ અમે કહું, તું કાગ છે અતિ વિકરાળરે; જે ન તજે તોએ તાહરૂ, ગણનાળ લૂણે કરવાળરે, જૂ. ૨૫ તવ હસીય ભણે વામન ઈસ્યું, તમે જે નવિ વરિયા એણરે; તે દુર્ભગ રૂ મુઝ કિયું, રૂસો ન વિધિશું કેણી જૂ. ૨૬ પરસ્ત્રી અભિલાષાના પાતકી, હવે મુઝ અસિધારાતિથ્થરે; પામી તમે શુદ્ધ થાઓ સવે, દેખે મુઝ કહેવા હથ્થરે. જે ૨૭ એમ કહી મુજે વિક્રમતિસ્યું, દાખ્યું જેણે નરપતિનઠ્ઠરે; ચિત્ત ચમકયા ગગને દેવતા, તેણે સંતતિ કુસુમની યુઠ્ઠરે. જા. હેવો વજસેન રાજા ખુસી, કહે બળ પરે દાખવો રૂપરે; તેણે દાખ્યું રૂપ સ્વભાવનું, પરણાવે પુત્રી ભૂપરે. જા. ૨૯ દિયો આવાસ ઉત્તગ તે, તિહાં વિલસે સુખ શ્રીપાળરે; નિજ તિલકસુંદરી નારીશું, જિમ કમળાશું ગોપાળરે. જૂ.૩૦ ત્રીજે ખડે પૂરણ થઈ, એ છઠ્ઠી ઢાળ રસાળરે;
જસ ગાતાં શ્રી સિદ્ધચક્રનો, હોય ઘરઘર મંગળ માળરે. જા.૩૧ ૧ આ વાકય એજ સૂચવે છે કે સારી કે નઠારી વસ્તુથી કિંવા ઉત્તમ કે નીચથી જેનું મન જ્યાં લાગેલું હોય તેને ત્યાંજ આનંદ ઉપજે છે, માટે તેવાને બીજો સબંધ પણ કામ આવતું નથી.
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |