________________
ખડ ત્રીજો
મૃતકારજ તેહનાં કરેરે, કુઅર મન ધરે સારે, ચ. ગુણ તેહનાં સ’ભારતા હેા લાલ; સેવન ઘણું તપાવિયેરે, અગ્નિતણે સંચાગરે, ચ. તાહી રગ ન પાલટે હા લાલ.
માલ પાંચસે વાહનારે, સવિ સભાળી લીધરે, ચ. લખમીનુ' લેખુ' નહી હો લાલ; મિત્ર ત્રણ જે શેઠનારે, તે અધિકારી કીધરે, ચ. ગુણનિધિ ઉત્તમ પદ લહે હૈ। લાલ.
ઇંદતણાં સુખ ભોગવેરે, તિહાં કુ‘અર શ્રોપાળરે, ચ. મચણાં ત્રણે પરિવર્યાં હો લાલ;
ત્રીજે ખડ઼ે ઈમ કહીરે, વિનયે ચેાથી ઢાળરે, સિદ્ધચક્ર મહીમા ફળ્યા હૈા લાલ.
ચ.
૧ ચાહે તેટલેા પ્રયત્ન કરવામાં આવે તાપણુ આખર સત્યજ તરી પ્રતીતિ આ પ્રબંધ બતાવી રહેલ છે,
૧૫૭
૩૦
૩૧
૩ર
અં: ૧-આ પ્રમાણે ભવિષ્ય સાચું પડવાથી રાજા બહુ રાજી થયા એથી તેણે જોશીને બહુ દાન માન આપી વિદાય કર્યાં. ( કવિ કહે છે કે“હમેશાં જગતમાં તમામ ખજાનાએ કરતાં વિદ્યારૂપી ખજાના માટા, અખૂટ, અમૂલ્ય અને અલભ્ય છે; કેમકે આખર વિદ્યાજ ખરી ઠરી. એથી સવે તે વિદ્યાની પ્રશંસા કરતાં કરતાં પોતપેાતાને મુકામે ગયાં. ” કુંવર પણ નવપદજીનું ધ્યાન ધરતા ધરતા પેાતાની હવેલીએ ગયા અને ત્રણે પત્નીએ એકઠી મળી, તે સાથે આનંદ્ય વિનાદ કરવા લાગ્યા. જો કે ધવળશેઠે બે વખત કાળું કર્મ કર્યું, છતાં પણ્ કુંવર તે વાત ધ્યાનમાં ન રાખતાં તેને પહેલાંની પેઠેજ પ્રીતિપૂર્વક પેાતાની પાસે રાખી સ્નેહ જાળવતા હતા, પરંતુ આ રીત જોયા છતાં ધવળશેઠનુ મન તેા ધવળ થયું જ નહીં; કેમકે કુંવરે ઉત્તમતા ન છેાડી તેા ધવળ પેાતાની નીચતા કેમ છેડે ? માટે દુર્જનના કુળની રીતિ ધવળે મનથીજ દૂર કરીજ નહી. જે જેવા હાય તે તેવાજ રહેવા પરંપરાની રીતિ હાવાથી તે નિયમ પાળી ધવળશે વિચારવા લાગ્યા મેં દરિયામાં નાખી તથા ડુખનું કલંક આપી શ્રીપાળતું નિકંદન કરવા ઉપાય હાથ ધર્યા; પણ તે મને ખાખતમાં મારા બેઉ હાથ હેઠા પડયા, અને એકે કાર્ય સિદ્ધ થયું નહીં; માટે હવે તે એજ નિશ્ચય છે કે પી ન શકું તે ઢાળી તેા શકીશજ! એટલે કે મારે હાથ લક્ષ્મી ન આવે છે; એની