________________
૧૫૬
શ્રીપાળ રાજાને રાસ દેહાંત દંડને યોગ્ય જ છે માટે તેમને ગરદન મારે.” એમ હુકમ ફરમાવી તે બેઉને મારાઓને સ્વાધીન કર્યા, એટલે મોટા મનના કુંવરે આડા ફરી તે બેઉને મોતની સજાથી બચાવ્યા. કવિ કહે છે કે –“ઉત્તમ નર આ પ્રમાણેની કરણીથી જાણી–એળખી શકાય છે. મતલબ કે જે અવગુણ ઉપર ગુણ કરે તેજ ઉત્તમ જન ગણાય છે.” જ્યારે આ પ્રમાણે ચોખવટ થઈ ત્યારે ભવિષ્ય ભાખનાર જેશી બોલ્યો-“મહારાજ! કેમ મારું નિમિત્તશાસ્ત્ર કિંવા ભવિષ્યવાણી હવે સત્ય છે કે નહીં? મેં કહ્યું હતું કે આ બહુ માતંગને ધણું છે. માતંગ એટલે હાથી, તેઓને જે પ્રભુ તે બહુ માતંગને પણ કહેવાય છે, માટે જ આ બહુ માતંગને પ્રભુ, ઉદાર ચિત્તવંત અને રાજાઓને પણ રાજા છે.”
નિમિત્તિયાને નૃપ દીયેરે, દાન અને બહુ માન, ચ. વિદ્યાનિધિ જગમાં વડે હો લાલ; કુંઅર નિજ ઘર આવિયારે, કરતા નવપદ ધ્યાનરે, ચ. મયણાં ત્રણે એકઠી મિળી હો લાલ. ! નિબળા થી લાલ.
૨૫ ફઅર પૂરવની પરે રે, પાળે મનની પ્રીતરે, ચ. ' પાસે રાખે શેઠને હો લેલ; તે મનથી છડે નહીં રે, દુર્જનની કુળ રીતરે, ચ. જે જેહ તે તેહ હે લાલ. બેહૂ હાથ ભંઈ પડ્યારે. કાજ ન એક સિદ્ધરે, ચ. શેઠ ઇસ્યુ મન ચિંતવે હો લાલ; પી ન શકયો ઢોળી શકશે, એવો નિશ્ચય કીધર, ચ. એહને નિજ હાથે હણું હે લાલ; કુંઅર પોઢ છે જિહરે, સાતમી ભંઇએ આપરે, ચલ લેઈ કટારી તિહાં ચડ્યો હો લાલ, પગ લપટો હેઠે પડયેરે, આવી પહોતું પાપરે, ચ, મરી નરક ગયે સાતમી હે લાલ.
૨૮ લેક પ્રભાતે તિહાં મિક્યારે, બોલે ધિક ધિક વાણરે. ચ. સ્વામીદ્રોહી એ થયો હો લાલ; જેહ કુંઅરને ચિંતવ્યુંરે, આપ લઘું નિરવાણ, ચ. ઉગ્ર પાપ તુરતજ ફળે હો લાલ.
