________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ દરતણું અવલંબેં, તે ઉપર સાંધિયારે, તે ઉપર; તિહાં બેસીને શેઠ તે કુંઅરને કહેરે, તે કેઅરને, દેખી અચરિજ એહ, કે મુજ મન ગહગહેરે. કે મુંજ. ૧૪ મગર એક મુખ આઠ, કે દીસે જાઆરે, કે દીસે, એવાં રૂપ સરૂપ, ન હોશે ને દુઆરે, ન હાશ; જેવા ઇચ્છે સાહેબ, કે તો આવો વહીરે, કે તે આવો, , પછી કાઢશે વાંક, જે કાંઈ કહ્યું નહીં રે, જે કાંઈ.
. ૧૫ : કુંવર માચે તામ, ચ ઊતાવળેરે, કે ચઢયો, ઉતરિયા તવ શેઠ, ધરી મન આમળારે, ધરી મન; બિહં. મિત્રે બિહ પાસે, દર તે કાપિયારે, કે દોર, કરતા એહવાં કર્મ ન બિહે પાપીયારે. ન બિહે. ૧૬ પડતાં સાયરમાંહિ, કે નવપદ મન ધરે, કે નવપદ, સિદ્ધચક્ર પરતક્ષ, કે સવિ સંકટ હરેરે, કે સવ; મગરમણ્યની પૂંઠ, કે બેઠો સ્થિર થઈ, કે બેઠા, વાહણતણી પરે તેહ,કે પહોતે તટ જઈરે. કે પહો. ૧૭
ઓષધિને મહીમાયે, કે જળભય નિસ્તરેરે, કે જળ, સિદ્ધચક્ર પરભાવેં, કે સુર સાનિધ કરેરે, કે સુર;
ત્રીજે ખડે ઢાળ, એ પહેલી મન ધરે, એ પહેલી, * : વિનય કહે ભવિલેક કે ભવસાયર તરોરે.કે ભવ. ૧૮
અર્થ:-દુષ્ટ મિત્રની દુષ્ટ સલાહ મળવાથી ધવળ નામ છતાં કાળાં કર્મ કરનાર શેઠ કુંવરની પાસે જઈને બેસવા અને પુષ્કળ વિનય કરવા (નમ્રતા બતાવવા લા.) તથા હૃદયમાં કાતીલ છતાં મેઢેથી મીઠું બોલવા લાગ્યો કે–
હે પ્રભુ! તું તે મારા પ્રાણને આધાર છે, મને મારાં પૂર્વ પુણ્યના ઉદયથી તમારી સેવા હાથ લાગી છે અને ડગલે ડગલે તમારા પ્રતાપ ને કૃપાથી અમારી
૧ ખરાબ સોબતથી મનુષ્ય જરૂર ખરાબ અસરવાળું થાય છે, તથા પાપીજને પાપ કરતાં જરાપણ ડરતા નથી. તેમજ ભલા જન ભંડાની ભાવના જાણવા પામતા નથી; વગેરે આ સંબંધ બંધ આપી રહેલ છે,
