Page Text
________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ
૧૨૬
બહુજ ધન દીઠું, જેથી તે લઇ લેવા માટે તેના પાપી લેાભ વધી પડયેા હતા. આમ એ પિશાચના વળગાડથી તેને એ પિશાચા ઘણીજ પીડા આપતા હતા, અને તેના લીધે ધવળશેઠનું મન (પરવશ પડવાથી) પેાતાને વશ હતુંજ નહી. (જ્યારે મન કાઈ ખીજા વળગાડને તાબે થાય છે ત્યારે જેવી ધવળશેઠની દશા થઈ તેવીજ થાય છે એટલે કે જેમ) ધવળશેઠને પારકાના પ્રવેશથી અન્ન પાણી પર તદ્ન અચ વધી પડી હતી, નિદ્રા પણ આવતી ન હતી, આકુળ વ્યાકુળ આળસવત રહ્યાંજ કરતા હતા, ને જપ એક ઘડીભર મળતા ન હતા. ખસ એતા અજપા સાથે માઢથી ઉન્હા નિશ્વાસા નાખતા હતા ને ક્રિન પરઢિન કૂમળા થયે જતા હતા. તેમજ મનમાં કંઇક ઉથલ પાથલના ગોટાલાએ આવવાથી રાત દિવસ પણ મહા મુશ્કેલીથી જતાં હતા. (તેમ ચિંતાતુરની ગતિ પણ ધવળના જેવીજ થાય છે.) (૧-૨)
ચાર મળ્યા તસ મિત્રકે પૂછે, પ્રેમશુરે. પૂછે, કાણુ થયો તુમ રાગ, કે ઝરા એમ શુરે. કે ઝરા ? કે ચિંતા ઉત્પન્ન, કે કોઇક આકરીરે. કે કાઇક, ભાઇ થાએ ધીર, કે મન કાઠું કરીરે. કે મન કાઠું, દુ:ખ કહા અમ તાસ, ઉપાય વિચારિયેરે, ઉપાય, ચિતાસાયર એહ, કે પાર ઉતારિયે રે. કે પાર; લજ્જા સૂકી શેઠ કહે મન ચિંતન્યુરે, કહે મન, તવ ચારે કહે મિત્ર, કે ધિક એ શુ લગ્યુરે, કે ધિક. પરનારીને પાપ, ભવાભવ મૂડિયેરે, કે ભવાલવ, કિમ સુરતરની ડાળ, કુહાડે કૂડીએરે, કુહાડે; પરઉપગારી એહ, જિસ્યા જગ કેવડારે, જિસ્ચેાજગ, દીઠા પ્રત્યક્ષ જાસ, કે મહીમા એવડારે, કે મહીમા. છેડાવ્યા દેાય વાર, ઇણે તુમેં જીવતારે, ઇણેં તુમે, ઉગરિયાં ધન માલ, જે પાસે' એ હતારે, જો પાસે; તાર્યાં. થંભ્યાં વાણુ, ઇણે' આગળ રહીરે, ઇગ્` આગળ, એહવા પુરૂષ રતન્ન, કે જગ બીજે નહીંરે, કે જગ કરી એહશુ' દ્રોહ, જો વિરૂએ તાકરે, જો વિરૂ, તે અણુ ખુટે કિહાં ઇક, અંતે થાકારે. કે અ ંતે; ભાગ્યે લાધી ઋદ્ધિ, ઇણે જે એવડીરે. ઇણે જે એવ, પડી કાંઈ દુર્બુદ્ધિ, ગળે તુમ જેવડીરે, ગળે, તુમ જેવ
૬
૩
મ
७
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |