________________
ખંડ ત્રીજો
વસ્તુનિર્દેશાત્મક-મંગળાચરણ.
. ( હા-છંદ સિદ્ધચક્રના ગુણ ઘણા કહેતાં તાવે પાર,
વાંછિત પુરે દુખ હરે. વંદુ વારંવાર અર્થ:-શ્રી સિદ્ધચક મહારાજજીના ઘણા ગુણે દેવાથી તેનું વર્ણન કરતાં પાર આવે તેમ નથી, તે પણ ટુંકામાં એટલું જ કહીશ કે શ્રી સિદ્ધચક્રજી આરાધક જનેના સકળ વાંછિત પૂર્ણ કરે છે અને દુખસાહને હરે છે, માટે સકળ સિદ્ધિદાયક નવપદમય સિદ્ધચકને વારંવાર પ્રણામ કરું છું. આ પ્રમાણે મંગળાચરણ કહી કવિ બીજા ખંડ સાથે આ ત્રીજા ખંડને સંબંધ જોડી દેવા યુક્તિરૂપ થન છે કે –
સભા કહે શ્રીપાળને, સમુદ ઉતારે પાર, અમને ઉત્કંઠા ઘણુ–સુણુવા મ કરે વાર. કહે કવિયણ આગળ કથા, મીઠી અસિય સમાન, નિદા વિકથા પરહરી, સુણજો દેઈ કાન.
અર્થ-કવિને સમાજને કહે છે કે-“શ્રીપાળ કુંવરને દરિયાની મુસાફરી પૂર્ણ કરાવી કાંઠે પાર ઉતારે, કેમકે વિદ્વસંતેષી છેષ ધવળશેઠ કુંવર શ્રીપાળને દરિયાની મુસાફરી દરમ્યાન પ્રાણ સંકટમાં નાખવાની વિચારણું ચલાવે છે એથી ન જાણી શકીએ કે તે દુષ્ટ શું કરશે ! એ ભયને લીધેજ કહેવામાં આવે છે કે કુંવર કાંઠે પહોંચી પારે ઉતરે ત્યાં લગીની કથા (સંભળા–કેમકે એ કથા) સાંભળવાની ઘણીજ ઉત્કંઠા છે જેથી સ્થન કરવામાં આપ જરા પણ વાર ન કરે.” આ પ્રમાણે શ્રોતાગણની અત્યાધુરતા જાણી કવિ પણ હવે પછીની અમૃત જેવી મીઠી કથા કથન કરે છે અને તે સાથે કહે છે કે-“હે શ્રોતાજન! તમે નિદ્રા
૧ આ કથન એજ ચાનકકારી સૂચના કરે છે કે-ઉંધ અને વાતોનાં ગપ્પાં બંધ કરી કાન દઈ ધ્યાનપૂર્વક ઉપદેશ કે વાત સાંભળવામાં આવે તેમજ તે બેલનારની મહેનત અને સાંકળનારનો શિક ધખત સફળ થાય છે.
