Page Text
________________
ખંડ બીજે એક કરોડ સોનામહોરો દીધી હોત તો આવું દુઃખ ને દેખત.” તે સાંભળી શેઠ બે -“ દાઝયા ઉપર મીઠું કેમ ચાંપો છે. પડયા પછી પાટું શી મારવી? અને મરી ગયેલાને શું મારવું ?” કુંવરે કહ્યું-“ જે તમારા દુશ્મન રાજાને પકડી તમારા જેવા હાલ કરૂં અને આ પાંચસોએ વહાણમાંની ચીજ-દોલત જે રાજાને કબજે થઈ ગઈ છે, તે પણ પાછી તમારે તાબે કરાવું, તે તેના બદલામાં મને શું દેશે ? તે તમે તમારું ચિત્ત શાન્ત રાખીને બોલો.” શેઠે કહ્યું – “સાહેબજી ! કહું છું તે સાંભળો. જે આ૫ એ કામ ફતેહ કરી આપો તો આ માલમતાથી ભરેલાં પાંચસો વહાણે છે તે અરધે અરધ વહેચી લઈશું. એટલે કે અઢીસે આપનાં અને અઢીસે મારાં.” બધું ધન જતું જોઈ અરધું ધન વહેંચી લેનારા ડાહ્યા વાણિયાનું બોલવું સાંભળી કુંવરે એ કરારને લેખ લખા, સાક્ષીઓની રૂબરૂ શેઠને કરાર વંચાવી ચાખ કરી, પછી હાથમાં ધનુષ અને તીર ભાથે ધારણ કરી પાર વિનાના તેજ સહિત ત્યાંથી કદમને આગળ ધપાવ્યા. (૧૨-૧૭)
જહાજઈ બમ્બર બાલાવિયો, જીહો વળ પાછો વડ વીર, જી. શસ્ત્ર સેન ભુજબળ તણે, જી. નાદ ઊતારૂં નીર. સુ.૧૮ છે. તુજ સરિખો જે પ્રાણ, . પોતે અમ ઘર આય જી. સૂખડલી મુજહાથની, જી. ચાખ્યા વિણ કિમજાય. સુ. ૧૯
અથ–આગળ પહોંચી પુરમાં પ્રવેશ કરતાં બમ્બરરાય મહાકાળને કુંવર માર્મિક વચનથી પોકારવા લાગ્યો કે- હે વડવીર, પાછે વળ, કે જેથી તારાં શસ્ત્ર, લશ્કર અને ભૂજાઓના બળના અહંકારનું પાણી ઉતારી નાખું. વળી તારા જેવા મારે ત્યાં મહેમાન આવ્યા છતાં મારા હાથની સુખડી ચાખ્યા વિના જાય છે, એજ મને બહુ ખટકે છે, માટે જ પાછા (વળી મારી હામે) આવ,ને મારા હાથની સુખડીને સ્વાદ ચાખીને જા.(૧૮-૧૯)
હો મહાકાળ જૂએ ફરી. છ દીઠ એક જુવાન હે ઝાઝાની પરેઝૂઝતો, હા લક્ષણ રૂપ નિધાન. સુ. ૨૦ જી. તું સુંદર સેહામણા, જી. દીસે વન વેશ: જી. વિણ ખુટે મરવા ભણી, જી કાંઈ કઈ ઉદેશ. સ. ૨૧ છે. કહે કુંવર સંગ્રામમાં, જી. વચન કિ વ્યાપાર, છે. જે જોધ મળ્યા જિહાં, જી. તિહાં શસ્ત્ર વ્યવહાર, સુ.૨૨ જી. મહાકાળ કે તિર્સ, જી. હલકારે નિજ સેન; . છે. મુકેશ ડેઝ, છે. રાતા રોષરસેન. સુ. ર૩
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |