________________
તીર્થમાલા
૭૫
અનેક શેઠ-શાહુકારો તથા વ્યાપારીઓ વસતા હતા. ર્તમાં કાજળશા નામનો એક મોટો વ્યાપારી હતો. તેણે પોતાની બહેનને મેઘાશા સાથે પરણાવી હતી. આ સાળા-બનેવી વચ્ચે સારી પ્રીતિ હતી. એટલે એક દિવસ કાજળશાએ મેઘાશાને કહ્યું કે, “તમે ગુજરાત દેશમાં જઈ વ્યાપાર કરો. જે ધન જોઈશે તે હું આપીશ. તેમાં અમુક ભાગ મારો રાખજો. મેઘાશા તે માટે સંમત થયો અને કાજળશા પાસેથી ધન તથા કેટલાક ઊંટો લઈને વેપાર કરવા અર્થે પાટણ શહેરમાં આવ્યો.”
ત્યાં રાત્રે સ્વપ્ન આવ્યું કે આ ગામમાં એક મુસલમાન તને પ્રભુની પ્રતિમા આપશે તે પાંચસો ટકા આપીને તું લઈ લેજે. એથી તારી બધી ચિંતા દૂર થશે.
અનુક્રમે તે મુસલમાનનો ભેટો થયો અને મેઘાશાએ પાંચસો ટકા આપીને પ્રતિમાજી લઈ લીધા પછી તે રોજ તેની સેવા-પૂજા કરવા લાગ્યો. આથી તેને વેપારમાં સારો લાભ થયો અને તેનું મન આનંદમાં રહેવા લાગ્યું.
કેટલાક દિવસ બાદ મેઘાશાને પોતાના વતનમાં પાછા ફરવાનો વિચાર આવ્યો એટલે તેણે પોતાની પાસેના વીસ ઊંટો ઉપર રૂ ભર્યું. તેમાં પેલા પ્રતિમાજી મૂકી દીધા અને શુભ મુહૂર્ત પાટણથી પોતાના દેશ તરફ પ્રયાણ કર્યું.
રાધનપુર આવતા દાણીએ (દાણ ઉઘરાવનારે) પૂછયું કે, ‘તમારી સાથે કેટલા ઊંટ છે.” મેઘાશાએ કહ્યું, “વીશ' પરંતુ દાણીએ ગણ્યા તો ઓગણીશ થયા. આથી તેણે મેઘાશાને કહ્યું કે, “તમે તો વીસ ઊંટ હોવાનું કહો છો અને આ તો ઓગણીશ
