________________
તીર્થમાલા
૧૯
તે દેરાસરના ભોંયરામાં પાર્શ્વનાથ પરમાત્માનાં ત્રણ પ્રતિમાજીનાં દર્શન કર્યા. જે પ્રતિમાજી અતિશય ઉંચાં હતાં, શોભાયમાન હતાં, જેમનાં દર્શન કરતાં જ ભવના ભયના ફેરાને ટાળનારાં આ પ્રતિમાજી હતાં. આવા ભાવોની વૃદ્ધિ કરનારા પરમાત્માનાં દર્શન કરીને તે સંઘ ધીરે ધીરે આઘો (આગળ) વધ્યો. એમ કરતાં કરતાં જ્યાં કાવી નામનું બંદર છે. ત્યાં આ સંઘ આવ્યો. ત્યાં કાવી તીર્થમાં જિનેશ્વર પરમાત્માની પૂજા-વંદના કરીને રાત્રિના ટાઈમે પરમાત્માની સામે ઘણી સારી ભક્તિભાવના જમાવી. પરમાત્માની સામે ગીતસંગીત અને નૃત્યાદિ કળા સાથે શ્રેષ્ઠ ભાવનામાં આ સંઘ ઘણો. જ ઘણો ગરકાવ થયો. ભક્તિરસમાં ડુબી ગયો. ભક્તિભાવનાના આનંદની લહેરોમાં તરબોળ થઈ ગયો. | ૧૦-૧૧ ||
- સારાંશ : ભરૂચ તીરથની યાત્રા કરીને જંબુસર થઈને વચમાં આવતા “વડગામ” નામના ગામમાં શ્રી મહાવીરસ્વામી પરમાત્માની ભક્તિ-વંદના કરીને ધીરે ધીરે વિહાર કરતો કરતો સુરતથી નીકળેલો આ સંઘ અનુક્રમે ગંધારનગરમાં આવી પહોંચ્યો. ગંધારનગરમાં સુવર્ણવર્ણ કાયાવાળા શ્રી વર્ધમાનસ્વામીને જ્યારે જોયા ત્યારે, તથા ત્યાં બીરાજમાન એવા શ્રી ઋષભદેવ પરમાત્મા તથા બીજા પણ અનેક પ્રતિમાજીને વંદના-નમસ્કાર કર્યા ત્યારે સકલ સંઘ ઘણો જ હર્ષિત થયો. મનમાં એવો અનુભવ થવા લાગ્યો કે જાણે હૃદયમાં અમૃતની ધારાએ પ્રવેશ કર્યો હોય તેવું સકલ સંઘનું મુખ અને મન પ્રસન્ન પ્રસન્ન થયું.
