________________
૪૬
પ.પૂજ્ય દેવચંદ્રજી મહારાજ વિરચિત જે સંધિ (પ્રીતિ) થયેલી છે તેનું પડિલેહણ કરીને તેને બદલીને) તે વિભાવ દશાનો સર્વથા નાશ કરે છે. || ર૭ ||
વિવેચન :- વિભાવદશાનો નાશ કરનારા અને સ્વભાવદશાનો અનુભવ કરનારા મહાત્માઓને પૌદ્ગલિક ભાવોનો કોઈ પણ પ્રકારનો રસ ન હોવાથી તૃણ અને મણિ જેને સમાન લાગે છે સુવર્ણ અને માટી આ બન્ને પદાર્થો જેને હેય જ લાગે છે તેવા તે યોગી મહાત્માઓ સમતારસમાં ઝીલનારા સમભાવદશામાં જ આનંદ માણનારા બની જાય છે.
સમતારસના આનંદના કારણે જ કોઈપણ બાજુ આકર્ષાયા વિના સાચા તત્ત્વને તે જીવ સાધે છે. આત્મિકગુણોનું સુખ તેવા જીવો પ્રાપ્ત કરે છે. અને આવા સ્વભાવના કારણે પોતાના આત્માની મસ્તીમાં જ વર્તે છે. મુખ ઉપર તથા હૃદયની અંદર નિશ્ચલ આનંદ આનંદની લહેરો જ વાય છે તથા નિર્મળ એવા ગુણોની રસિકતાના અનુભવને જ પ્રાપ્ત કરે છે. અર્થાત્ નિર્મળ આત્મગુણોના અનુભવમાં જ રમ્યા કરે છે તેમની આ સ્વાભાવિક આત્મમસ્તી તેઓ જ જાણે છે.
આવા પ્રકારના સ્વભાવના આનંદના બળે તીવ્ર એવાં ઘણાં ચીકણાં બાંધેલાં એવાં પણ ઘનઘાતી પોતાનાં કર્મોને આ જીવ ખપાવે છે. ચીકણાં કર્મોનો પણ નાશ કરે છે.
તીવ્ર ચીકણાં કર્મો નાશ કરીને આ જીવ પ્રતિભાવ બદલે છે. જે પ્રીતિભાવ અનાદિકાળથી ભોગદશામાં લાગેલો હતો સારું સારું ખાવા જોઈએ, પીવા જોઈએ, પહેરવા જોઈએ. શરીર શોભાવવા જોઈએ. ઈત્યાદિ પરભાવદશાની (મોહદશાની) જે પ્રીતિ હતી તે (સંધિ પડિલેહીને )તે પ્રીતિને તોડીને તે પ્રતિભાવના સંબંધનું પડિલેહણ કરીને સાંસારિક ભોગભાવોની સંધિને આ જીવ વિછોડે છે.
