________________
અધ્યાત્મ ગીતા
૨૯
'
કારણભૂત જો કોઈ હોય તો તે ‘‘સદ્ગુરુનો યોગ” એ જ પ્રબળ કારણ છે.
ગાથા-૧૯
સંસારથી તારનારા, વૈરાગ્યમય જીવનવાળા અને સંવેગ તથા વૈરાગ્યનો ઉપદેશ આપનારા, શ્રુતજ્ઞાનનો વિશિષ્ટપણે જેઓએ અભ્યાસ કર્યો છે. તથા તે અભ્યાસમાં જ જેમની મતિ લાગેલી છે તેવા મહાત્મા, તથા પોતે શુદ્ધ ચારિત્ર પાળનારા અને તેવા શુદ્ધ ચારિત્રના પાલનમાં આનંદ માનનારા આવા સદ્ગુરુનો યોગ આ જીવનમાં કરવા લાયક છે. તે જ વધારે ઉપકારી છે.
આવા આત્માર્થી સદ્ગુરુનો યોગ પ્રાપ્ત કરીને જે સાધક આત્મા પોતાના આત્માના આત્મતત્ત્વનું જ વધારે વધારે આલંબન ગ્રહણ કરે છે અને પોતાના આત્માના શુદ્ધ આત્મગુણોમાં જ રમ્યા કરે છે તેવા આરાધક આત્માઓ જ પોતાના શુદ્ધ સ્વરૂપને ભોગવવાના યોગવાળા બને છે અને આવા જ આત્માઓ પોતાના શુદ્ધ સ્વરૂપને પામનારા બને છે.
આત્માના ક્ષાયોપશમિક ભાવના અને છેલ્લે ક્ષાયિકભાવના ગુણો પ્રાપ્ત કરવા અને તે ગુણોમાં જ રમણના કરવી તે ગુણોના અનુભવમાં જ આનંદ માણવો આ જ આ ધર્મ પામ્યાનું ફળ છે. ગુણગ્રાહિતા અને ગુણરમણતા આ જ તત્ત્વો જીવનનો ઉપકાર કરનારાં તત્ત્વો છે. II ૧૮ ॥
सद्गुरु योगथी बहुला जीव,
कोईक वळी सहजथी थई सजीव । आत्मशक्ति करी गंठी भेदी, भेदज्ञानी थयो आत्मवेदी ॥ १९ ॥
