________________
•
•
•
• પવિની •
•
•
તે મને સત્કાર; મારે કપાળે કંકુરેખા રાચજો, મને અપનાવી લેજે ! અને છતાંય કાંચન ન બનું તે, રાણી ! ભવભવના જુહાર !
[ એક દષ્ટિ પણ ફેંકયા સિવાય રાણજી કટ કટ પગથિયાં ઉતરી જાય છે. પાછળ અચુતસિંહ ઉતરે છે. સૌ સજળ નયને બંનેને જોઈ રહે છે. પવિની કાંગરા પકડી લે છે, અને આંસુથી એક કાંગરાને પલાળી દે છે. ] .
લક્ષમણસિંહ દેવી ચતુર્ભુજા ! ક્ષમા કર ! ક્ષમા કર, માતા!
મહારાણા, હું જાઉં છું. રાજપૂતાણુઓને તૈયાર કરી હમણાં જ પાછી ફરું છું. આપ આ ચિતાચોકમાં ચિતા ખડકો. રાજપૂતાણીઓના પ્રાણેશ્વરીએ અરાવલીની તૃષા છૂપાવી; હવે જે ટેકરીઓને ટાઢ વાતી હશે, તે ચિતેડની વીરાંગનાઓ પોતાના સૌન્દર્ય દેહને સળગાવી તેઓને હૂંફ આપશે. [પશ્ચિની રણવાસની પગથી ચડી જાય છે.]
કેદારનાથ સાક્ષાત શક્તિને અવતાર છે!
૧૧૭
