________________
•
•
• પધિની .
. .
.
.
રણવાસ તરફ લઈ જતી પડસાળની પગથિયે ઉપર પશ્વિની બે હાથમાં માથું દબાવી બેઠી છે. રણવાસમાંથી એક દાસી આવે છે. અને પદ્મિનીને આ દશામાં જોઈ મેટું ગંભીર કરી ચાલી જાય છે.
કેટ ભેદીને નવા હલ્લાને અવાજ આવે છે. “જ્ય એકલીંગજી!” “દેવી ચતુર્ભુજાની જય!” એવા આછા અવાજે વચ્ચે “અલ્લા હે અકબર !”ને દિશા વ્યાપૃત વિજયનાદ ગાજી રહે છે. તલવારની રમઝટના આછા વીંઝણા આવે છે.
પશ્ચિની ઉઠે છે, અને કાંગરા પાસે જઈને ઉંચી કે કેટ બહાર નજર નાખે છે. થોડી વારે એક નિસાસો મૂકી પિતાના હાથ, છાતી અને અંગપ્રત્યંગ ઉપર એક ખેદયુક્ત દષ્ટિ ફેરવે છે.]
પશિની રૂપ ! હા ! [ નિસાસો મૂકે છે. ] ચિતોડના સર્વભક્ષી શાપ સમાં આ રૂપ ! થાય છે કે શરીર ઉપરથી ઉખેળી તને ફગાવી દઉં ! થાય છે કે અંગે તેજાબ છાંટી ચામહે ઉપર ચાઠાં પાડું!
[ અસ્વસ્થ આંટા મારે છે ]. અને એ વિશ્વવિખ્યાત સૌંદર્ય! તારી
૧૦૪
