________________
વિચૂડામણિ શરણે આવેલા, મુમુક્ષુ, આજ્ઞા પ્રમાણે સારી રીતે વતનાર, શાંત ચિત્તવાળા અને સંપત્તિયુક્ત એ શિષ્યને ગુરુએ કૃપાથી (આ પ્રમાણે) તપદેશ કેરેક
શ્રીગુરુવારી मा भैष्ट विद्वंस्तव नास्त्यपायः संसारसिन्धोस्तरणेऽस्त्युपायः । येनेव याता यतयोस्य पारं तमेव मार्ग तव निर्दिशामि ॥४५॥
ગુરુઃ “હે વિદ્વાન ! તું ડર મા. તારે નાશ નહિ થાય. સંસારસાગરને તરવાને ઉપાય છે. જે માગે ભેગીઓ આ સંસારસાગરને પાર પામ્યા છે, એ જ માર્ગ હું તને બતાવું છું.
अस्त्युपायो महान्कधित्संसारभयनाशनः। तेन ती भवाम्भोधि परमानन्दमाप्स्यसि ॥४॥
સંસારના ભયને નાશ કરનાર કેઈમેટે ઉપાય છે એ ઉપાયથી તું સંસારસાગર તરીને પરમાનંદ પામીશ. .. वेदान्तार्थविचारेण जायते शानमुत्तमम् ।
तेनात्यन्तिकसंसारदुःखनाशो भवत्यनु ॥४७॥ 1. વેદાંતના અર્થને વિચાર કરવાથી ઉત્તમ જ્ઞાન થાય છે અને પછી તેનાથી સંસારનાં દુઃખને અત્યંત નાશ થાય છે. श्रद्धाभक्तिध्यानयोगान्मुमुक्षोर्मुक्तेहेंतून्वक्ति साक्षाच्छ्रतेीः । જે વા ક્લેિવેવ તિમુણ મોડવિથરિપતા ધર્ છટા
શ્રદ્ધા, ભક્તિ, ધ્યાન અને ગ–આ ચાર મુમુક્ષુ માણસની મુક્તિના ઉપાય છે, એમ વેદની વાણી કહે છે. જે માણસ આ ઉપાયને વળગી રહે છે, તેને અજ્ઞાનથી ઊપજેલા દેહબંધનથી છુટકારે થાય છે. अज्ञानयोगात्परमात्मनस्तव ह्यनात्मबंधस्तव एव संसृतिः । तयोविवेकोदितबोधवह्निरशानकार्य प्रदहेत्समुलम् ॥१९॥
