________________
એટલું જ નહી પણ જ્યારે સુષમા બહાર જાય ત્યારે ઘરના ફોનને લોક કરીને જાય, જેથી ખુશબૂ કોઈની પણ સાથે વાત કરી ન શકે. ખુશબૂના પિયરથી પણ ક્યારેક ફોન આવતો તો પાસે જ ઉભી રહીને બધી વાતો સાંભળતી. એને કંઈ પણ પર્સનલ વાતો કરવા નહી દેતી અને એને પિયર પણ જવા દેતી નહીં. ખુશબૂએ આ બધું થોડા દિવસ તો સહન કર્યું. પરંતુ ધીમે-ધીમે એણે પણ આજકાલની વહુઓની જેમ પોતાનો રંગ બતાવવાનો શરૂ કર્યું. પહેલાં તો એ સુષમાથી ડરી-ડરીને રહેતી હતી. પરંતુ રોજરોજ સુષમાની ટોક-ટોકથી એણે પણ સામો જવાબ આપવાનું શીખી લીધું. એણે વિચાર્યું કે જો મારે આ ઘરમાં ખુશીથી રહેવું હોય તો મારે સૌથી પહેલા પ્રિન્સને મારા હાથમાં લેવો પડશે એમ વિચારીને એણે પોતાના પ્રેમ ભર્યા વ્યવહારથી ધીમે-ધીમે પ્રિન્સનું દિલ જીતી લીધું. એક દિવસ આદિત્ય-સુષમા કોઈ નજીકના સંબંધીના લગ્નમાં ગયા હતા. એ દિવસે ખુશબૂને થાકને કારણે તાવ આવી ગયો. રાત્રે જ્યારે પ્રિન્સ ઓફિસથી ઘરે આવ્યો ત્યારે ખુશબૂને ઓઢીને સૂતેલી જોઈ એની પાસે ગયો - પ્રિન્સ : અરે ખુશબૂ ! તને તો ખૂબ વધારે તાવ છે, મૉમ-ડેડ લગ્નમાંથી આવ્યા નથી ? ખુશબૂ : નહીં ! હજી સુધી આવ્યા નથી અને કંઈ કહીને પણ નથી ગયા કે ક્યારે આવશે. પ્રિન્સ ઃ ખુશબૂ મૉમ-ડેડ ઘરે નહોતા. અને તને આટલો વધારે તાવ હતો તો મને એક ફોન તો કરવો હતો ને. હું જ ડૉક્ટરને લઈને ઘરે આવી જાત.
ખુશબૂ : (ગુસ્સામાં) શું ધૂળ ફોન કરું ? તમારી મૉમ બહાર જાય છે, તો ફોન લોક કરી દે છે જેથી હું કોઈની પણ સાથે વાત ન કરી શકું.
પ્રિન્સ : શું ? આ શું કહી રહી છે તું ? મૉમ એવું કરે છે, ઇમ્પોસીબલ.
ખુશબૂ ઃ તો શું હું જુઠું બોલું છું ? વિશ્વાસ ન હોય તો જઈને જોઈ લો. એટલું જ નહીં, મૉમ ઘરે હોયને મારા માટે કોઈ ફોન આવે ત્યારે પણ મને ફોન નથી આપતા અને આપે તો પણ નજીફમાં જ ઉભા રહે છે જેથી હું કોઈ પર્સનલ વાત ન કરું. મારું બહાર આવવા જવાનું બંધ કરી દીધું છે, ત્યાં સુધી કે હું પિયર પણ નથી જઈ શકતી. (આટલું કહીંને ખુશબૂ રડવા લાગી.)
પ્રિન્સ : ખુશબૂ ! આટલું બધું થઈ ગયું અને તે મને કહ્યું પણ નહીં ? મૉમ આટલા જુલ્મો કરતી રહી અને તું ચુપચાપ સહન કરતી રહી ? બસ, ખુશબૂ ! હવે હું તારી આંખોમાં વધારે આસું નથી જોઈ શકતો. આ લે મારો મોબાઈલ તું જ્યારે ઇચ્છે, જેની સાથે વાત કરવી હોય કરજે. અને હાં હવેથી ‘ તારે મૉમથી ડરવાની જરૂર નથી. તારે જો ક્યાંય જવું હોય કે કંઈપણ જોઈતું હોય તો મને કહેજે. હું મારી રીતે મૉમથી વાત કરીશ.
26