________________
દુષ્કર કાર્ય કરવામાં સફળ બનાવે છે. આ જ પ્રમાણે પૂજા-સામાયિક, પ્રતિક્રમણ, પૌષધ, ઉપધાન, નવ્વાણુ, છરી પાલિત સંઘ અને દીક્ષા લેવી વગેરે સર્વ ધર્માનુષ્ઠાનની સુવિશુદ્ધ પરંપરાને ટકાવી રાખવાનો શ્રેય ધર્મ કરવાવાળા સાધર્મિકોને જ જાય છે.
એટલે આ સિદ્ધ થાય છે કે આજે આપણે જે પણ ધર્મ કરીએ છીએ એ સાધર્મિક બંધુઓના અવલમ્બનથી જ થાય છે. આવા ઉપકારી સાધર્મિક બંધુઓની જેટલી ભક્તિ કરીએ એટલી ઓછી છે. પર્યુષણના પાંચ કર્તવ્ય, વાર્ષિક ૧૧ કર્તવ્ય અને શ્રાવકના ૩૬ કર્તવ્ય વગેરેમાં સાધર્મિક ભક્તિનો વિધાન કરીને જ્ઞાનિયોએ આનું મહત્ત્વ બહુ વધાર્યું છે. પૂ. લક્ષ્મીસૂરિજી મ.સા.એ તો અહીં સુધી કહ્યું છે કે ત્રાજવાનાં એક પલ્લામાં પોતાની બધી આરાધના રાખો અને બીજા પલ્લામાં સાધર્મિકની એકવાર કરેલી ભક્તિ રાખો, તો તેમાં સાધર્મિક ભક્તિનું પડવું જ વધારે ભારે થશે. આ બધું જાણ્યા પછી સાધર્મિક-ભક્તિ કર્યા વગર શ્રાવકને શાંતિથી ઉંઘ કેવી રીતે આવી શકે?
સાચો પ્રભુ ભક્ત તો એ જ છે જે પ્રભુના ભક્તોનો પણ ભક્ત હોય. જેના હૃદયમાં સાધર્મિક ભક્તિ કરવાનો હંમેશા આદર-બહુમાન ભાવ ઉછળતો હોય છે. એને એક દિવસ પણ સાધર્મિક ભક્તિ કરવાનો અવસર ના મળે તો તે દિવસ નિષ્ફળ લાગવા લાગે. ખાસ ધ્યાન રાખવુ કે સાધર્મિક ક્યારેક આર્થિક સ્થિતિથી કમજોર હોય અને તમે તેને આર્થિક સહયોગ કરી રહ્યા હો ત્યારે પણ તમારા દિલમાં એના પ્રત્યે પ્રેમ અને વાત્સલ્યની જ ભાવના હોવી જોઈએ. પ્રભુનો ભક્ત ક્યારે પણ બિચારો નથી હોતો. તેની ઉપર દયા નહીં અપિતુ પ્રેમ જ હોવો જોઈએ. કોઈ પિતા તેના છોકરાને પૈસા આપતા હોય તો ત્યાં બિચારાપણાનો ભાવ નથી હોતો. અપિતુ વાત્સલ્ય જ ઉછળતું હોય છે. આવો જ ભાવ સાધર્મિક માટે પણ હોવો જોઈએ. પ્ર. તમારી આ વાત તો સાચી છે કે સાધર્મિક જ ધર્મને ટકાવી રાખે છે એ માટે એની અહોભાવથી
ભક્તિ કરવી જોઈએ. પરંતુ દરેક જૈને વ્યક્તિ ધર્મ નથી કરતો તો પણ એની ભક્તિ કરવી જોઈએ કે નહીં? ગુણવાન સાધર્મિક ની ભક્તિ કરવાથી આપણા અંદર પણ ગુણ આવે છે. પરંતુ માનો કે કોઈ સાધર્મિક જૈન હોવાના બાવજૂદ પણ કોઈ કુકર્મના ઉદયથી એનું જીવન ખરાબ થઈ ગયું હોય, તે વ્યક્તિ સાત વ્યસનમાં ડુબી ગયો હોય તો પણ એને જન્મથી વીતરાગ પરમાત્મા, પાંચ મહાવ્રતધારી ગુરુ ભગવંત અને જૈન-કુળને પ્રાપ્ત કર્યો છે, એટલે એ મહાન છે. વ્યક્તિનો જૈન કુળમાં જ ઉત્પન્ન થવું એ જ એની યોગ્યતાનું સૂચક છે. એટલે ધર્મ-વિહીન સાધર્મિકોને ધિક્કારવાના બદલે એને પ્રેમથી સત્કારવું જ હિતાવહ છે.