Page Text
________________
ભીમાં સોનામહોરો લેવાથી ઈન્કાર કરી રહ્યા હતા. મહામંત્રીએ પુનઃ એને સમજાવ્યો છતાં પણ ભીમા માનવા જ તૈયાર ન હતો. એકાએક ત્યાં કપર્દી યક્ષ પ્રગટ થયા.
યક્ષદેવે કહ્યું – “ભીમા ! આ ધન તને તારા પુણ્યથી મળ્યું છે. તારા અશુભ કર્મ હવે ખત્મ થઈ ગયા છે. આ ધન હું તને પ્રેમથી આપુ છું. તું લઈ લે.” આટલું કહી કપર્દી યક્ષ અદશ્ય થઈ ગયા. ભીમા પણ વધારે ના ન કરી શક્યો. મહામંત્રીના આતિથ્યને સ્વીકાર કરી આખરે ભીમા સોનામહોરોથી ભરેલો કળશ લઈ પોતાને ઘરે ગયો. ઘરે આવી યક્ષની બધી વાતો પત્નીને કહી ત્યારે પત્નીએ ખુશ થઈ કહ્યું – “હે સ્વામી, શ્રી આદિનાથ ભગવાનનો પ્રભાવ અચિંત્ય છે. એમાં કોઈ શંકા નથી. સાથે જ આપની વ્રત દેઢતાનું આ ફળ છે.”
સતી સુલસા , પ્રભુ મહાવીરના શાસનકાળમાં રાજગૃહી નગરીમાં પ્રભુના પરમ ભક્ત શ્રેણિક રાજા રાજ્ય કરતા હતા. એમના રાજ્યમાં નાગ નામનો સારથી હતો. એને શ્રેષ્ઠ શીલાદિ ગુણોથી સુશોભિત અને પ્રભુ વીરના પ્રતિ અત્યંત શ્રદ્ધાવાન એવી સુલસા નામની પત્ની હતી.
- એકવાર શ્રી મહાવીર પ્રભુ ચંપાનગરીમાં પધાર્યા. તે જ નગરીથી અંબડ પરિવ્રાજક રાજગૃહી નગરીમાં જઈ રહ્યો હતો. એણે પ્રભુ મહાવીરને વંદન કરી વિનંતી કરી કે, “હે પ્રભુ, હું આજે રાજગૃહી જઈ રહ્યો છું. જો આપને ત્યાં કોઈ કાર્ય હોય તો ફરમાવો.” ત્યારે ભગવાને કહ્યું – “ત્યાં રહેવા વાળી તુલસા શ્રાવિકાને ધર્મલાભ કહેજો.” પરિવ્રાજક ત્યાંથી નીકળી રાજગૃહી નગરીમાં આવ્યો. ત્યાં તપાસ કરવા પર એને ખબર પડી કે આ સુલસા નાગ સારથીની પત્ની છે. ત્યારે એના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. એણે વિચાર્યું કે પરમાત્માએ શ્રેણિક રાજા, અભયકુમાર વગેરે કોઈને યાદ ન કરી એક સામાન્ય સારથીની સ્ત્રીને ધર્મલાભ કહેવડાવ્યા છે. એટલે તે સાચેમાં દઢધર્મી હશે. પરંતુ એક વાર તો મારે એની પરીક્ષા કરવી જ જોઈએ.
આ રીતે વિચારી તે પહેલા દિવસે રાજગૃહી નગરીની પૂર્વ દિશાના દરવાજા પર પોતાના તપના બળથી બ્રહ્માનું રૂપ લઈ બેસી ગયા. આ જોઈ નગરના બધા લોકો બ્રહ્માના દર્શન હેતુ ત્યાં જવા લાગ્યા. માત્ર એક સુલસા શ્રાવિકા જ ન આવી. આ જોઈ તેણે બીજા દિવસે બીજા દરવાજા પર મહાદેવનું રૂપ ધારણ કર્યું. સાક્ષાત્ મહાદેવજીને નગરીમાં આવેલા જોઈ લોકોના ટોળેટોળા એમના દર્શનાર્થે જવા લાગ્યા. પણ તુલસાનું સમ્યકત્વ દઢ હતું. એટલે તે મહાદેવના દર્શન કરવા ન ગઈ. અંબડે ત્રીજા દિવસે ફરી ત્રીજા દરવાજા પર વિષ્ણુનું રૂપ ધારણ કર્યું. ફરી લોકોના ટોળેટોળા ત્યાં ઉમટવા લાગ્યા પણ તેમના દર્શન માટે પણ ન જવાવાળી એકમાત્ર સુલસા જ હતી. આ જોઈ અંબડે હિંમત હાર્યા વગર પોતાની અંતિમ ચાલ ચાલી. એણે વિચાર્યું કે બ્રહ્મા, વિષ્ણુ, મહાદેવ વગેરે તો અન્ય ધર્મના દેવ છે. એટલે સુલતા તેમના દર્શન કરવા ન આવી. જો હું તીર્થકરનું રૂપ બનાવીશ તો
| SR No. | 006048 |
| Book Title | Jainism Course Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Maniprabhashreeji |
| Publisher | Adinath Rajendra Jain Shwetambara Pedhi |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 198 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 10 MB |