________________
આ પ્રમાણે સુનંદા અને રૂપસેનની પ્રેમ કહાણીની શરૂઆત થઈ ગઈ. હવે રૂપન રોજે જરા પાનવાળાની દુકાન પર આવતો અને સુનંદા પણ પોતાના ઝરૂખામાં આવીને બેસી જતી. બંને એકબીજાને નીરખીને આનંદ માનતા. થોડાક દિવસો આમ જ વીતી ગયા. બંને પ્રેમી માત્ર દૃષ્ટિ મિલનથી અતૃપ્ત હતા. તેઓ તો રોજે જ એકબીજાને મળવાની ઈચ્છા રાખતા હતા. એવામાં નગરમાં કૌમુદી મહોત્સવનો દિવસ નજીક આવ્યો. રાજાએ આખા નગરમાં ઢંઢેરો પીટાવ્યો કે વૃદ્ધ તેમજ બિમારને છોડીને બધાએ કૌમુદી મહોત્સવમાં આવવું જરૂરી છે. આખા નગરમાં મહોત્સવની તૈયારીઓ થવા લાગી. રૂપસેન અને સુનંદાને મિલનનો અવસર મળી ગયો. પત્ર દ્વારા બંનેએ મહોત્સવના દિવસે બિમારીનું બહાનું બનાવીને નગરમાં રહેવાનો નિશ્ચય કર્યો. કૌમુદીના દિવસે યશોમતી પોતાની પુત્રી સુનંદાને લેવા આવી. ત્યારે સુનંદાએ બિમારીનું બહાનું બનાવીને મહારાણીને કૌમુદી મહોત્સવમાં મોકલી દીધા તથા પોતે રાજમહેલમાં જ રહી.
અહીં રૂપસેન પણ માથું દુખવાનું બહાનું બનાવીને ઘરે જ રહ્યો. મહોત્સવના દિવસે જયારે નગરવાસી રાજભોજનો આનંદ લઈ રહ્યા હતા ત્યારે સજી-ધજીને રૂપસેન પણ પોતાની પ્રિયતમાને મળવા નીકળી પડ્યો. સુનંદા પણ પોતાના પ્રેમીને મળવાને માટે તરસી રહી હતી. એક-એક પળ એક-એક વર્ષની જેમ વીતી રહ્યા હતા. સુનંદાએ પહેલેથી જ પોતાના પ્રેમીને મળવા માટે ઝરૂખાથી દોરડું નીચે નખાવી દીધું. એટલે રૂપસેન આરામથી ઉપર આવી શકે. બંને મિલનના સોનેરી સપનામાં ડૂબેલા હતા. પણ કિસ્મતને કંઈક બીજું જ મંજૂર હતું. કૌમુદી મહોત્સવમાં નગરના અંધકારનો ફાયદો ઉઠાવીને મહાબલ નામનો જુગારી પણ પોતાની નિર્ધનતા દૂર કરવા માટે ચોરી કરવા નીકળી પડ્યો. ફરતાં-ફરતાં તે સુનંદાના મહેલની નીચે પહોંચ્યો. એણે ઝરૂખાથી નીચે લટકતું મોટું દોરડું જોયું અને કુતૂહલતાવશ એ રસ્સીને હલાવવા લાગ્યો. દોરડાના હલતાં જ સુનંદાની સખીઓને લાગ્યું કે રૂપસેન આવી ગયો છે. અને એમણે એને દોરડાથી ઉપર ખેંચી લીધો. સખીઓએ ખંડના દીપક પહેલાંથી જ બુઝાવી દીધા હતા. એટલામાં સુનંદા મહાબલને રૂપસેન સમજીને એનો હાથ પકડીને એને પોતાની શય્યાની પાસે લઈ ગઈ. મોહાન્દ મહાબલ અંધકારનો ફાયદો ઉઠાવીને સુનંદાની સાથે વિષય-ભોગ કરવા લાગ્યો. સુનંદા પણ એના સમાગમનો આનંદ લેવા લાગી.
બિચારો રૂપસેન ! વિચાર્યું શું અને થયું શું? રૂપસેન સુનંદાના મિલનના સોનેરી સપનામાં ચાલી રહ્યો હતો અને અચાનક એક જીર્ણ મકાનની દિવાલ એના ઉપર પડી. અહીં એની પ્રિયતમા મહાબલની સાથે આનંદથી વિષયભોગ ભોગવી રહી હતી. અને ત્યાં તે પોતે પોતાની જીવનની અંતિમ પળોને ગણી રહ્યો હતો. અંતિમ સમયે પણ સુનંદાની સાથે વિષય ભોગ કરવાની ઈચ્છાને કારણે રૂપસેન મરીને મહાબલના સમાગમથી પોતાની જ પ્રેમિકા સુનંદાના ગર્ભમાં ઉત્પન્ન થયો. પ્રેમિકા માતા બની ગઈ. વિષયભોગના સ્મરણ માત્રથી રૂપસેનનું અણમોલ ભવિષ્ય બગડી ગયું.