________________
જીવનને નામે ફોસલાવીને ખોટા માર્ગે વાળવામાં આવે છે. આવી સ્થિતિમાં ઢોલ પીટીને સમજાવવું પડશે કે આ મુક્ત જાતીય જીવનની વાતોમાં મનુષ્યનો ન તો સાંસ્કૃતિક વિકાસ છે કે ન તો આત્મોન્નતિ છે. તે જ રીતે નથી કામાનંદની પ્રાપ્તિ. આ તો મનુષ્યનો સર્વતોમુખી વિનિપાત છે, અધઃપતન છે.
નવા યુવા સમાજને કહેવું પડશે કે જાતીયતાને શિર પર ચડાવવાની નથી. આપણા ઉપર ઘોડાને સવારી કરવા દેવાની નથી. ઘોડા ઉપર સવાર થયા સિવાય યાત્રા આનંદમયી નથી બની શકતી. જાતીયવૃત્તિને તેના પ્રોપર પ્લેસ - યોગ્ય સ્થાને જ સ્થાપિત કરો.
પશ્ચિમી સંસ્કૃતિએ મનુષ્યને સ્વચ્છંદી પશુતુલ્ય બનાવી દીધો છે. મનુષ્યને વાસનાએ - સેક્સ કઠપુતળી બનાવી દીધો છે. આજે મનુષ્ય સેક્સ ભોગવતો નથી, પરંતુ સેક્સ મનુષ્યને ભોગવી રહી છે. મનુષ્યને નચાવી રહી છે. જાણે મનુષ્ય સેક્સના કારાગારમાં કેદી બની ગયો છે. કારાગારને એવું સુંદર બનાવવામાં આવ્યું છે કે કેદ થયાની અનુભૂતિ થતી નથી. આ કારાગારને લોઢાના સળિયા નથી હોતા, કેદીના હાથપગે બેડીઓ નથી હોતી, પરંતુ ઇન્દ્રિયસુખની ભરપૂર સુવિધાઓની સાથે મનુષ્ય સેક્સના પંજામાં નજરકેદ છે. અતૃશ્ય જંજીરોમાં બંધાયેલો છે. ઉપસંહાર:
આજ થતમન્મથવના વિષયમાં એટલા માટે ચર્ચા કરી કે આજે સ્કૂલોકોલેજોમાં “માનસશાસ્ત્રને નામે કામવિકારો વધારી મૂકવામાં આવે છે. તરુણ અને યુવાવર્ગ ખોટે માર્ગે ભટકી રહ્યો છે. એમાં ટી.વી. અને સિનેમાએ તો સર્વનાશ કરવાનો નિર્ણય કર્યો હોય એવું લાગે છે. બાળ, તરુણ, યુવક અને વૃદ્ધ - સૌ કામવાસનાથી બચો એ જ મંગલ કામના.
આજે બસ, આટલું જ.
[ અનિત્ય ભાવના |
અનિત્ય ભાવના
| ૧૦૯
૧૦૯
